ΤΟ ΟΝΕΙΡΟ ΜΟΥ
Μικρός ήθελα να γίνω
γιατρός, πιλότος,ή μηχανικός.
Κρύβουν πόνο τα παιδικά όνειρα.
Λόγοι ανώτεροι των δυνάμεων μου.
Δεν μου επέτρεψαν πέρα
από την στοιχειώδη εκπαίδευση.
Μεγάλωσα σε δίσεκτη εποχή.
Και σε πέτρινους χρόνους.

Αυτοδίδακτα έμαθα την ζωή.
Δουλεύοντας σκληρά.
Για την επιβίωση.
Συνέχισα με ατελείωτες ώρες
διαβάσματος σε δημόσιες
βιβλιοθήκες.

Είχα κορυφαίους δασκάλους
στα διαβάσματα μου.
Των επιστημών, των τεχνών.
Και των γραμμάτων.
Τους ευχαριστώ δημόσια
και υποκλίνομαι.

Εκείνους που με λοιδόρησαν.
"Για έλλειψη τυπικών προσόντων
και πτυχίων;"
Δεν ζήτησα τον οίκτο τους.
Τους λυπάμαι και τους
συγχωρώ.

"Θεία μετάληψη έχω
κάνει τις φτυσιές τους."
Σύμφωνα και με τον ποιητή
Νικηφόρο Βρεττάκο.
ΜΑΝΟΥΣΟΣ Γ. ΔΑΣΚΑΛΑΚΗΣ