ΒΑΘΙΑ ΛΥΠΗ
Ένοιωθε δυστυχισμένος και μόνος. 
Ότι δεν τον αγαπάει κανείς.
Κάποιοι τον πλησίαζαν στο
τέλος με κολακείες
για να του αρπάξουν
το σπίτι και τα μετρητά.

Πρόλαβε και το μεταβίβασε
σε δημοτικό οίκο ευγηρίας.
Δεν είχε οικογένεια.
Μεγάλωσε και αισθανόταν
μοναξιά, και τον φόβο του θανάτου.
Και των σοβαρών ασθενειών.

"Έτσι είναι ο κόσμος."
"Πουθενά ανθρωπιά."
"Και αλληλεγγύη."
"Γύπες και κόρακες."

Τακτοποίησε τις δουλειές του.
Έγειρε το κεφάλι του
στην αναπαυτική καρέκλα του.
Έσβησε με το παράπονο στα χείλη.
Δεν ήθελε να ζήσει χωρίς αγάπη.
Αισθανόταν άχρηστος, ότι ο κόσμος.
Δεν τον χωρούσε άλλο.
Δεν είχε πλέον για εκείνον
χαρά και φως.
ΜΑΝΟΥΣΟΣ Γ. ΔΑΣΚΑΛΑΚΗΣ