ΤΑΠΕΙΝΟΤΗΣ
Είμαι ένα ταπεινό μυρμήγκι.
Στο πέρασμα τους όλοι
με πατούν.
Εγώ το μικρό και ταπεινό μυρμήγκι
ατάραχο και με τεράστια υπομονή
μεταφέρω την τροφή μου στη φωλιά μου.
Για να έχω και να πορεύομαι
τους δύσκολους μήνες του χειμώνα.

Κανείς δεν με υπολογίζει.
Ότι υπάρχω κι αναπνέω πάνω στη γη.
Ακόμη και οι κότες με καταπίνουν.
Όταν δεν βρίσκουν πρασινάδα..
στην εξοχή.
Δεν πειράζει όμως .

Είμαι ένα μικρό πλασματάκι
που ομορφαίνει την γη.
Με την ποικιλομορφία της.

Χαλάλι τους η ταπείνωση μου.
Έχω μάθει να πατώ στο χώμα
και δεν πονώ πλέον.
Τους ανθρώπους λυπούμαι.
Για τον μεγάλο τους εγώ.
ΜΑΝΟΥΣΟΣ Γ. ΔΑΣΚΑΛΑΚΗΣ