ΔΙΗΓΗΜΑ 
ΓΑΤΕΣ ΜΕ ...ΟΥΡΑ
ΜΑΝΟΥΣΟΣ Γ. ΔΑΣΚΑΛΑΚΗΣ
Στην Δημοτική αγορά των Χανίων ένα κτίριο σύμβολo της πόλης που εγκαινιάστηκε το 1913, από τον φίλο του Ελευθερίου Βενιζέλου Δήμαρχο ΕΜ. Μουντάκη,
από κοινού με τον Αιγυπτιακό πέτρινο φάρο, και το ρολόι του Δημοτικού κήπου σύχναζε τακτικά η κυρία Ε. Η κυρία Ε. ήταν μια ψιλόλιγνη κυρία μεγάλης ηλικίας όπου για μοναδική της παρέα και παρηγοριά στην απέραντη μοναξιά της, είχε ένα πλήθος από γάτες που κατοικούσαν μαζί της στο δίπατο σπίτι της στα στενά του παλιού ενετικού λιμανιού.Στην Δημοτική αγορά φρόντιζε να εισέρχεται την ώρα του κλεισίματος των καταστημάτων.Την ώρα που οι μικρομαγαζάτορες είχαν βγάλει τα απορρίμματα στις εισόδους των μαγαζιών τους, και αποκαμωμένοι ετοιμαζόταν να κλείσουν και να τραβήξουν για τα σπίτια τους.Προχωρούσε προς τα ψαράδικα και φώναζε με την λεπτή μελωδική φωνή της λέτε και ερμήνευε άριες της όπερας στην σκάλα του Μιλάνου."Γάτες,γάτες, εδώ οι γάτες."Την άκουγαν οι μαγαζάτορες και την έπαιρναν στο ψιλό. Άρχισαν να φέρνουν τις παλάμες με τα μαυρισμένα νύχια τους στο στόμα τους και να φυσούν δυνατά. Ένας παρατεταμένος ήχος έβγαινε ευθύς από το στόμα τους λέτε και είχαν πριν μερικές ώρες γευματίσει με φασόλια γίγαντες κι έβγαιναν με ορμή αέρια, όπου τους έδιναν την λαϊκή ονομασία "ζάρπες" με την ...γνωστή και..κλασική διαδικασία.Η κυρία Κ. έσκυβε στους κάδους απορριμάτων κι ότι πεταμένα ψάρια έβρισκε τα τακτοποιούσε σχολαστικά σε δύο ψάθινες λεκιασμένες τσάντες μέχρι που γέμιζαν μέχρι επάνω.Τότε ξεφωνίζοντας τις γνωστές της άριες "γάτες, γάτες" αναχωρούσε για την οικία της, τρελαμένη από την ανησυχία που άφησε μόνα τα "μωρά" της, για να σιτίσει με πλούσιο γεύμα αυτές τις πολλές πολύχρωμες,και αγαπημένες της γάτες. Η κυρία Κ. είχε παρελθόν. Δεν ήταν από γεννησιμιού της η ρακένδυτη και αξιολύπητη μοναχή κυρία που κατοικούσε παρέα με τις γάτες της και με την μοναξιά της.Η κυρία Κ. ήταν μια νεαρή και όμορφη Αγγλίδα.Υπήρξε σύζυγος του Άγγλου επιτετραμένου στην Κρητική πολιτεία στην Α.Β.Υ πρίγκηπα Γεώργιο.Κατοικούσε με τον σύζυγο της σ`ένα μεγαλοαστικό σπίτι με μεγάλη αυλή και πλούσιο κήπο με λουλούδια, στην περιοχή της Χαλέπας. Κοντά στην περιοχή, ήταν το παλάτι του πρίγκηπα και η οικία του Ελευθερίου Βενιζέλου.Η κυρία Κ. ζούσε ευτυχισμένοι με τον σύζυγο της και απολάμβανε την ηρεμία της αστικής ζωής στην μεγαλόνησο Κρήτη. Δεν πέρασε καιρός που γέννησε ένα πανέμορφο ξανθό αγοράκι. Χαράς ευαγγέλια για το ζεύγος.
Μέχρι και οι γονείς της έφθασαν από την Μεγάλη Βρετανία,έπειτα από μεγάλο ταξίδι για να καμαρώσουν το αγαπημένο τους εγγόνι.Η τύχη όμως παίζει παράξενα παιγνίδια στους ανθρώπους.
Όταν κάνουν σχέδια ο Θεός γελάει μαζί τους ειρωνικά.Στα πρώτα γενέθλια του γιου της η κυρία Κ. είχε καλέσει την αφρόκρεμα της κοινωνίας των Χανίων.Χόρεψαν βάλς και άλλους χορούς της εποχής. Στο πρωινό ξύπνημα φρόντισε να πάρει τη παιδάκι στην αγκαλιά της, για να του δώσει γάλα από το στήθος της.Τι τραγική ειρωνεία της τύχης.Το μωράκι είχε αποβιώσει την νύχτα ξαφνικά και αναπάντεχα από άγνωστη αιτία.Η κυρία Κ. έπαθε ένα δυνατό σοκ και δεν συνήλθε ποτέ.Άρχισε να παίρνει τους δρόμους της πόλης και να μιλάει ακατάληπτα.Ο σύζυγος της απελπισμένος παραιτήθηκε από την υπηρεσία, την εγκατέλειψε και επέστρεψε στην μεγάλη Βρετανία.Αρκετά χρόνια αργότερα την παρακολουθούμε να κατοικεί σ`ένα δίπατο σπίτι στα στενά της παλιάς πόλης παρέα με πλήθος από γάτες. Οι γάτες επίσης βρέθηκαν να κάθονται στην ποδιά της όταν την αντίκρισαν οι γείτονες να υπάρχει νεκρή, με το αποστεωμένο της πρόσωπο και να ακουμπάει σε μια καρέκλα στην μέση του δωματίου.Ένα αχνό χαμόγελο διαγραφόταν στα χείλη της.
Ίσως να ονειρευόταν ότι συνόδευε τον γιο της στην εκκλησία γαμπρό για τον ονειρεμένο γάμο του.