ΑΝΑΓΚΑΙΟΤΗΤΑ Η ΟΜΟΣΠΟΝΔΟΠΟΙΗΣΗ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΗΣ
ΓΡΑΦΕΙ Ο ΜΑΝΟΥΣΟΣ Γ.ΔΑΣΚΑΛΑΚΗΣ
Οι λαοί είχαν την ελπίδα ότι η Ευρώπη των Μονοπωλίων ,με τους αγώνες τους θα μετασχηματιζόταν σε Ευρώπη των λαών. Αντίθετα όμως, και παρά τις ελπίδες των εργαζομένων , μετά την πτώση των κρατών του υπαρκτού σοσιαλισμού , η Ευρώπη χωρίς αντίπαλο δέος, προσπαθεί σιγά σιγά και τα καταφέρνει, να ξεθεμελιώσει ,όλες τις κατακτήσεις του μεταπολεμικού κράτους πρόνοιας. Δημιουργείται πλέον μία κοινωνία η οποία δεν θα διαφέρει από την ζούγκλα, όπου θα επικρατεί ο νόμος του ισχυρότερου, ενώ ο άνθρωπος θα χάνει την ανθρωπιά του, και την διάθεση αλληλεγγύης και θα μεταλλάσσεται για τον άνθρωπο λύκος, {HOMO HOMINY`S LUPUS, όπως λέει για την κοινωνία της εποχής του, ο Άγγλος φιλόσοφος Τόμμας Χόμπς. Θα επιβιώνει αυτός που θα είναι προσαρμοστικότερος στην υπάρχουσα κατάσταση της αγοράς
Σύμφωνα και με την θεωρία, του μεγάλου φυσιοδίφη Κάρολου Δαρβίνου «Περί εξελίξεως των Ειδών» στην φύση επιβιώνουν τα ζώα και τα φυτά, που είναι ισχυρότερα και μπορούν να προσαρμοσθούν στις αλλαγές. Στην κοινωνία μεταφερόμενη η παραπάνω θεωρία ονομάζεται «κοινωνικός Δαρβινισμός».
Η αριστερά ηττημένη και χίλια κομμάτια με το κάθε κομμάτι της, να κατέχει το παπικό αλάθητο, αδυνατεί να αρθρώσει σύγχρονο αντιπολιτευτικό λόγο , προς αντιμετώπιση της αντεπίθεσης του κεφαλαίου. Μένει προσκολλημένη σε ένα παρωχημένο καταγγελτικό λόγο. Η σοσιαλδημοκρατία έχει υιοθετήσει τον νεοφιλευθερισμό, αδυνατώντας να διαφοροποιηθεί στην νεοφιλελεύθερη λαίλαπα.
Προ το παρόν όσο κι αν δεν μας αρέσει, κι όσο δεν θα διαμορφωθεί λύση στον ορίζοντα, επιβεβαιώνεται ο καθηγητής Φράνσις Φουκουγιάμα που είχε τιτλοφορήσει το βιβλίο του «ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ,» εννοώντας την οριστική επικράτηση του νεοφιλελευθερισμού. Μόνη λύση η ύπαρξη και ισχυροποίηση των κοινωνικών κινημάτων, ως αντίπαλο δέος, του αδυσώπητου καπιταλισμού. Η προοδευτική αριστερά μαζί με τα κινήματα θα πρέπει να συνδιαμορφώνει τις δικές ης λύσεις, για την κοινωνική οργάνωση με βάση τις αμεσοδημοκρατικές διαδικασίες .
ΤΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΔΗΜΟΣΙΟ ΧΡΕΟΣ
Το βάρος του χρέους είναι δυσβάστακτο, και η κυβέρνηση ίσως κι από τα λάθη της έπεσε στην μέγγενη του διεθνούς νομισματικού ταμείου Δ.Ν.Τ της Ε.Ε και της Ε.Κ.Τ όπου της επιβάλλουν ένα σκληρό αντιλαϊκό πρόγραμμα λιτότητας και επίθεσης στα εργατικά δικαιώματα.
Το κράτος χρειαζόταν δημοσιονομική εξυγίανση, δεν υπάρχει καμία αμφιβολία όχι όμως να πέσουν όλα τα βάρη στους εργαζόμενους ,και να στοχοποιηθεί ο δημόσιος τομέας. Και αυτοί που κατέχουν τον πλούτο, να βγάζουν τα χρήματα τους στην Ελβετία.
Πάντως είναι ρεαλιστικές και εφαρμόσιμες οι προτάσεις περί πυλώνα κρατικών τραπεζών για τα ευρωομόλογα και για επιμήκυνση του χρόνου αποπληρωμής, καθώς και για {hair cut} δηλαδή όπως λένε οι οικονομολόγοι για κούρεμα του χρέους.