ΚΑΤΑΣΚΕΥΑΖΟΝΤΑΣ ΤΗΝ ΣΥΝΑΙΝΕΣΗ
ΜΑΝΟΥΣΟΣ Γ. ΔΑΣΚΑΛΑΚΗΣ
Με τίτλο «Η εφημερίδα μου, η κατασκευαστική μου εταιρεία, η χώρα μου», η δικτυακή έκδοση του γερμανικού περιοδικού «Der Spiegel» φιλοξενεί έρευνα του Γιώργου Χρηστίδη για τη διαπλοκή των «Ελλήνων ολιγαρχών» με τα ελληνικά μέσα ενημέρωσης. Το περιοδικό αναφέρει ότι αν κερδίσει τις εκλογές η Αριστερά θα διαλύσει το «αμαρτωλό τρίγωνο» μεταξύ μέσων ενημέρωσης, τραπεζών και πολιτικών, το οποίο εξυπηρετεί σήμερα τα συμφέροντα των ολιγαρχών. Με δηλώσεις του στο γερμανικό περιοδικό ο εκπρόσωπος του ΣΥΡΙΖΑ Πάνος Σκουρλέτης ξεκαθαρίζει ότι κάποιες επιχειρήσεις βασίζονται σε κρατικά κεφάλαια, ενώ ταυτόχρονα ελέγχουν μέσα ενημέρωσης, τράπεζες και κατασκευαστικές εταιρείες, πράγμα που «δεν μπορεί να συνεχιστεί με την κυβέρνηση της Αριστεράς»
Πηγή {"Εφ.Των Συντακτών."}
Τα μεγάλα ΜΜΕ των διαπλεκομμένων με το Ελληνικό κράτος συμφερόντων της Αττικής αντιπροσωπεύουν το σύστημα {είναι συστημικά μέσα επικοινωνίας όπως οι μεγάλες τράπεζες} και οι ολιγάρχες τα διαθέτουν και δια ίδιον προσωπικό όφελος. Μεγάλοι οικονομικοί όμιλοι διαθέτουν και υποστηρικτικά μέσα επικοινωνίας.Βεβαίως η κατοχή Μ.Μ.Ε από γιγαντιαίους οικονομικούς ομίλους δεν είναι Ελληνικό φαινόμενο. Να σας υπενθυμίσω το μεγάλο Αυστραλό κεφαλαιοκράτη Ρούπερτ Μέρντοχ που κατέχει πλήθος εντύπων στην Αγγλία , ΗΠΑ, και το "Γιουρονιούζ"; Στην Ιταλία τον μεγιστάνα Σύλβιο Μπερλουσκόνι με τις εφημερίδες και τους τηλεοπτικούς σταθμούς; Τον μεγιστάνα της πολεμικής βιομηχανίας Ντασώ με πλήθος εντύπων καθώς και την "ΜΟΝΤ" στην Γαλλία; Και ως κερασάκι στην τούρτα ο μεγιστάνας Τραπεζίτης Ρότσαϊλδ πριν μερικά χρόνια εξαγόρασε την Μαοϊκή Αριστερή εφημερίδα "Λιμπερασιόν" χωρίς εμφανώς να αλλάξει γραμμή. Ως στενούς συνεργάτες τους έχουν τα διευθυντικά δημοσιογραφικά στελέχη που τα αμείβουν πλουσιοπάροχα με μισθούς μετοχές και μπόνους όπως και σε κάθε μεγάλη καπιταλιστική επιχείρηση. Να σας υπενθυμίσω επίσης τι είχε πει ο Κ. Καραμανλής ο β/ στην οινοποσία μετά μεζέ στην ταβέρνα του "Μπαϊρακτάρη" στο Μοναστηράκι; Μίλησε για "πέντε νταβατζήδες" που διαπλέκονται με το κράτος και διαφεντεύουν την πολιτική ζωή του τόπου. Με την διαμόρφωση της κοινής γνώμης. Και την εξάσκηση πίεσης προς τις κυβερνήσεις, για να αναλαμβάνουν ...προμήθειες και δημόσια έργα.Δεν κατάφερε όμως να "τους κόψει τον αέρα" γιατί ο νόμος του Π. Παυλόπουλου είχε ατέλειες και προσβλήθηκε στο Ευρωπαϊκό δικαστήριο και στην Ευρωπαϊκή επιτροπή.Άλλωστε η Ε.Ε δεν είναι τόπος αγγέλων ούτε: "η Ευρώπη των λαών" που οραματιζόταν η ανανεωτική αριστερά. Αλλά η Ευρώπη των ισχυρών ομάδων {lobies} πίεσης και των μονοπωλίων.