Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΘΕΟΣ ΚΑΙ ΤΕΡΑΣ
ΜΑΝΟΥΣΟΣ Γ. ΔΑΣΚΑΛΑΚΗΣ
Στην καταναλωτική κοινωνία όπου την χωρίζουν κοινωνικές τάξεις και διαφορετικά συγκρουόμενα συμφέροντα τα πάντα τα μετρούν με το χρήμα . Η ψυχή του συστήματος είναι το χρήμα και η αξία που έχει αυτό για κατανάλωση προκειμένου να κινηθεί η αγορά και να "λαδωθούν" τα γρανάζια της κεφαλαιοκρατικής μηχανής.Πίσω από το χρήμα είναι η παραγωγική διαδικασία και η εκμεταλλευτική ανθρώπου από άνθρωπο σχέση παραγωγής και διανομής.Κι αυτή η σχέση είναι η κινητήριος δύναμη του. Αν ο άνθρωπος δεν έχει χρήμα για κατανάλωση είναι για το σύστημα ένα μηδενικό, ένα τίποτα , ένα σκουπίδι ένα απόρριμμα.
Στον πλανήτη δεν υπάρχει κοινωνική οργάνωση κράτους ισότητας, αδελφότητας, και κοινοκτημοσύνης που να έχει επιτυχία. Στις χώρες του λεγόμενου "υπαρκτού σοσιαλισμού" προσπάθησαν να επιφέρουν μια ισότητα αλλά το έκαναν με τρόπο δικτατορικό τυρρανικό και άδικο και δεν τα κατάφεραν.Τα καθεστώτα αυτά μετά από πολλά χρόνια κατέρρευσαν σαν χάρτινος πύργος.Τα μόνα κράτη που τα έχουν καταφέρει αλλά τελευταία περνούν κι αυτά κρίσεις.{ Γιατί κανένα κράτος δεν είναι απομονωμένο νησί στον Ειρηνικό Ωκεανό,} είναι τα Σκανδιναβικά που έφτιαξαν ένα σοσιαλδημοκρατικό μοντέλο με δημοκρατικό τρόπο και με συναίνεση.Βεβαίως δεν υπάρχουν υπαρκτοί παράδεισοι στην γη.Από τότε που σύμφωνα με τον Εβραϊκό μύθο ο Θεός έκανε έξωση στον Αδάμ και στην Εύα από το Παράδεισο τους καταράστηκε πλέον να βγάζουν το ψωμί τους με αίμα και ιδρώτα. Αυτός ο μύθος ερμηνεύετε από τον διακεκριμένο ψυχολόγο κοινωνιολόγο Έριχ Φρομ ως απογαλακτισμός του"ανθρώπου βρέφους" από την κοιλιά της μάνας μήτρας, και την έξοδο του προς την πραγματική ζωή.
Υπάρχει κι ένας άλλος τρόπος ζωής και ευτυχίας.Είναι η βίωση κοντά και μέσα στην φύση.Τι ρομαντικό να ζει ο άνθρωπος στην εξοχή να καλλιεργεί τον αγρό του να είναι αυτάρκης και να μην αγοράζει τίποτα? Διότι ο άνθρωπος είναι ένα ακόρεστο ζώο. Με ατελείωτες επιθυμίες όπου η καταναλωτική κοινωνία τις διεγείρει με την ψυχολογική πλύση εγκεφάλου μέσω της διαφήμισης.Ο τρόπος όμως αυτός ζωής είναι αγροτικός προκαπιταλιστικός κι έχει ξεπεραστεί από την πραγματικότητα.
Κανείς δεν γνωρίζει το μέλλον τι θα φέρει.Άλλωστε ο άνθρωπος είναι Θεός και Τέρας.
Είναι καμωμένος για το μεγαλύτερο καλό και για το μεγαλύτερο κακό.
ΜΑΝΟΥΣΟΣ Γ. ΔΑΣΚΑΛΑΚΗΣ
Στην καταναλωτική κοινωνία όπου την χωρίζουν κοινωνικές τάξεις και διαφορετικά συγκρουόμενα συμφέροντα τα πάντα τα μετρούν με το χρήμα . Η ψυχή του συστήματος είναι το χρήμα και η αξία που έχει αυτό για κατανάλωση προκειμένου να κινηθεί η αγορά και να "λαδωθούν" τα γρανάζια της κεφαλαιοκρατικής μηχανής.Πίσω από το χρήμα είναι η παραγωγική διαδικασία και η εκμεταλλευτική ανθρώπου από άνθρωπο σχέση παραγωγής και διανομής.Κι αυτή η σχέση είναι η κινητήριος δύναμη του. Αν ο άνθρωπος δεν έχει χρήμα για κατανάλωση είναι για το σύστημα ένα μηδενικό, ένα τίποτα , ένα σκουπίδι ένα απόρριμμα.
Στον πλανήτη δεν υπάρχει κοινωνική οργάνωση κράτους ισότητας, αδελφότητας, και κοινοκτημοσύνης που να έχει επιτυχία. Στις χώρες του λεγόμενου "υπαρκτού σοσιαλισμού" προσπάθησαν να επιφέρουν μια ισότητα αλλά το έκαναν με τρόπο δικτατορικό τυρρανικό και άδικο και δεν τα κατάφεραν.Τα καθεστώτα αυτά μετά από πολλά χρόνια κατέρρευσαν σαν χάρτινος πύργος.Τα μόνα κράτη που τα έχουν καταφέρει αλλά τελευταία περνούν κι αυτά κρίσεις.{ Γιατί κανένα κράτος δεν είναι απομονωμένο νησί στον Ειρηνικό Ωκεανό,} είναι τα Σκανδιναβικά που έφτιαξαν ένα σοσιαλδημοκρατικό μοντέλο με δημοκρατικό τρόπο και με συναίνεση.Βεβαίως δεν υπάρχουν υπαρκτοί παράδεισοι στην γη.Από τότε που σύμφωνα με τον Εβραϊκό μύθο ο Θεός έκανε έξωση στον Αδάμ και στην Εύα από το Παράδεισο τους καταράστηκε πλέον να βγάζουν το ψωμί τους με αίμα και ιδρώτα. Αυτός ο μύθος ερμηνεύετε από τον διακεκριμένο ψυχολόγο κοινωνιολόγο Έριχ Φρομ ως απογαλακτισμός του"ανθρώπου βρέφους" από την κοιλιά της μάνας μήτρας, και την έξοδο του προς την πραγματική ζωή.
Υπάρχει κι ένας άλλος τρόπος ζωής και ευτυχίας.Είναι η βίωση κοντά και μέσα στην φύση.Τι ρομαντικό να ζει ο άνθρωπος στην εξοχή να καλλιεργεί τον αγρό του να είναι αυτάρκης και να μην αγοράζει τίποτα? Διότι ο άνθρωπος είναι ένα ακόρεστο ζώο. Με ατελείωτες επιθυμίες όπου η καταναλωτική κοινωνία τις διεγείρει με την ψυχολογική πλύση εγκεφάλου μέσω της διαφήμισης.Ο τρόπος όμως αυτός ζωής είναι αγροτικός προκαπιταλιστικός κι έχει ξεπεραστεί από την πραγματικότητα.
Κανείς δεν γνωρίζει το μέλλον τι θα φέρει.Άλλωστε ο άνθρωπος είναι Θεός και Τέρας.
Είναι καμωμένος για το μεγαλύτερο καλό και για το μεγαλύτερο κακό.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου