Τρίτη 28 Μαΐου 2013

ΤΟ ΠΑΙΔΙ

Ένα παιδί σε μια γωνιά 
μεγάλωσε πολύ σκληρά.
Δεν πέρασε ανέμελα 
παιδικά χρόνια 
Δεν έζησε την εφηβεία.
Τότε δεν υπήρχε
ψωμί ούτε ζωή.
Προκλήθηκε
σεκείνο το παιδί
βία και ταραχή.
Αγωνιώδη η προσπάθεια
να προσαρμοστεί
στη σκληρότητα
της εποχής.
Να μη διαρραγεί
η εσωτερική του
συνοχή.
Να μεταμορφωθεί
μια ζωντανή οβίδα
εναντίον της κοινωνίας
να στραφεί.

Η φτώχεια κράτος πρόνοιας
θέλει
γιατί αφήνει σημάδια
στη ψυχή.
Μετά πόνος κι όποιος αντέξει.
Το ποτάμι να περάσει
βρεμένος ,ξεσκισμένος
νοιώθοντας καταφρονεμένος.
Χρειάζεται προσπάθεια
για να θεραπευτεί.
Ήλιος να τον φωτίσει
η αγάπη μέσα του
να μη χαθεί.
Πέρασαν χρόνια
το παιδί ωρίμασε άσπρισαν
τα μαλλιά του.

Απέκτησε η ζωή του
πλούσιες εμπειρίες.
Ταξίδεψε, γνώρισε
λαούς και πολιτισμούς.
Ποτέ όμως
δεν ξέχασε εκείνο το παιδί.

Το προστάτευε από τις
παλιές πληγές.
Γιατί όταν άνοιγαν
ακουγόταν έντονες
κραυγές.

ΜΑΝΟΥΣΟΣ Γ. ΔΑΣΚΑΛΑΚΗΣ

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου