1. 
   
2. ΑΝΟΙΞΗ
   
   Ζητώ λίγη χαρά και ευτυχία.
   Περιπατώ στους δρόμους.
   Αναζητώντας το νόημα
   της ζωής.
   
   Συναντώ ανθρώπους
   σκυθρωπούς.
   Μελαγχολικούς αμίλητους.
   Η θλίψη θλίψη θα φέρει.
   Στο σκοτάδι δεν ανθίζουν
   τα λουλούδια.
   Σταματώ σ`ένα ανθισμένο
   κήπο.
   
   Είναι άνοιξη και η φύση
   ευωδιάζει μυρωδιές.
   Απλώνω το χέρι και κρυφά
   σαν κλέφτης διαμαντιών
   από κεντρικό κοσμηματοπωλείο.
   Κόβω ένα ανθισμένο λουλούδι.
   
   Δεν ξέρω το όνομα του.
   Βλέπω μόνο
   την ανθισμένη καρδιά του.
   Και ευφραίνομαι.
   
   ΜΑΝΟΥΣΟΣ Γ. ΔΑΣΚΑΛΑΚΗΣ