ΜΕΓΑΛΗ ΝΥΧΤΑ 

Με ρήμαξε η νύχτα
Είναι ατελείωτο το σκοτάδι.
Ανοίγω το παράθυρο να πάρω αέρα.

Πνίγομαι από την σκοτεινιά του τοπίου.
Φύγε νύχτα, φύγε κρύα παγωμένη.
Σε φοβάμαι σταφιδιασμένη 
αποκαμωμένη γριά
της κολάσεως.
Φύγε σου λέω.
Δεν αντέχω
το σκοτεινό σου προσωπείο.

Ορίστε ξημερώνει η αυγή.
Σε λίγο θα βγει ο ήλιος
Η ζωή στη πόλη ξεκινά.
Τα πουλιά θα αρχίζουν
να κελαηδούν.

Τα λουλούδια θα προβάλλουν
ανθισμένα.
Οι κοπέλες θα σύρουν το χορό
κοιτάζοντας κλεφτά στα μάτια
τους ρωμαλέους νέους χορευτές.
Η ζωή της ημέρας όμως
σύντομα θα τελειώσει.

Θα πέσει πάλι το σκοτάδι.
Είναι κι αυτή μια αναγκαία
αλλά αναπόφευκτη διαδρομή.


ΜΑΝΟΥΣΟΣ Γ. ΔΑΣΚΑΛΑΚΗΣ