ΕΛΠΙΔΑ

Πολλοί φίλοι μου απορούν
μ`εμένα.
Που γράφω ποιήματα
ενώ ο κόσμος καίγεται.
Η ανεργία καλπάζει
η φτώχεια πλησίασε
περισσότερους
φιλήσυχους πολίτες.

Άλλους
τους έστειλε
στις μεγάλες πόλλεις να τρέφονται
από τη καλοσύνη των ξένων
στα "κοινωνικά παντοπωλεία."

Αν πάψω να γράφω ποιήματα
τους ερωτώ,
ο κόσμος θα γίνει καλύτερος;
Γράφω για να εκφράσω τον
κόσμο μου με λέξεις και
για να απαλύνω το χρόνο
που περνά.

Πόσοι πνευματικοί άνθρωποι
έχουν αφήσει τα φώτα τους κατά
την διάρκεια της ιστορίας;
Άλλαξε άραγε ο άνθρωπος;
η πάντα προσαρμόζεται
στην εποχή του και αλλάζει
προσωπείο;

Ο ποιητής δεν μπορεί να αλλάξει
τον κόσμο με τους στίχους.
Μόνο να δώσει ελπίδα και να
γλυκάνει τις ψυχές των ανθρώπων.

ΜΑΝΟΥΣΟΣ Γ. ΔΑΣΚΑΛΑΚΗΣ