Ο ΔΡΟΜΟΣ

Με το ποδήλατο μου προχωρούσα
και προχωρούσα.
Ο δρόμος δεν ήταν ευθεία λεωφόρος.
Είχε πολλές στροφές με χειρότερη
την ονομαζόμενη "στροφή του θανάτου."

Και προχωρούσα μηχανικά
με το ποδήλατο μου
χωρίς να βλέπω κανένα
λες και ζούσα
σε μια άδεια πολιτεία.

Τις σκέψεις μου
είχα αγκαλιά .
Παρελθόν παρόν και μέλλον
έχουν μια αλληλουχία.
Εμείς ξεχνούμε την ιστορία
και προχωρούμε με
τον αυτόματο πιλότο.
Η επιφάνεια των πραγμάτων
είναι παρούσα χωρίς
να προσεγγίζουμε την ουσία.

ΜΑΝΟΥΣΟΣ Γ. ΔΑΣΚΑΛΑΚΗΣ