ΤΟ ΣΠΙΤΙ ΣΤΟ ΒΟΥΝΟ
Ένα πετρόσπιτο μια φορά 
 παραθέριζε στα βουνά.
Αποφάσισε στη παραλία να πάει. 
Να κάνει βουτιές να κολυμπά πάνω
στα κύματα .
Να ανάβει ελεύθερα τσιγάρο
χωρίς βιάση τα δέντρα να κάψει.

Να παρατηρεί τις γοργόνες
που ρωτούν αν ζει ο Μέγα Αλέξανδρος.
Κάθισε εκεί αμέριμνο το όμορφο
σπιτάκι
που έμοιαζε με παλατάκι.
Άρχισε να πίνει λίγο λίγο τη ρακί.
Με τραγούδι και χορό
με τις όμορφες κοπέλες
που του ρίχτηκαν σαν βδέλλες.

Όταν οι κολυμβητές ρωτούσαν
περίεργοι το σπιτάκι¨
"Γιατί άφησε το καταπράσινο
βουνίσιο παλατάκι;"
Το σπιτάκι απαντούσε¨
Πως το ξελόγιασε
ένα κοκκινόφτερο πουλί
που του αιχμαλώτισε τη ψυχή.
"Αύριο είπε το πρωινό θα
επιστρέψω πάλι στο βουνό."

ΜΑΝΟΥΣΟΣ Γ. ΔΑΣΚΑΛΑΚΗΣ