ΑΝΕΚΠΛΗΡΩΤΟΣ ΕΡΩΤΑΣ

Ο νεαρός ο Γιάννης
ήταν επιμελές παιδί.
Ευαίσθητος ρομαντικός
ονειροπόλος, κάτοικος
του ουρανού εκεί που
δίνουν συναυλίες
με κιθάρες οι άγγελοι .

Ερωτεύτηκε τη Ροδαλία ένα καστανό
κορίτσι στο ποτήρι να το πιεις.
Την πρωτόειδε στο σχολείο
όπου καθόταν στο διπλανό θρανίο.
Δεν της μίλησε για την αγάπη του.
Ο ανομολόγητος έρωτας είναι
ο μεγάλος και αληθινός.
Την κοίταζε κρυφά με κλεφτές ματιές.

Η όμορφη Ροδαλία είχε μία
μελαγχολία , γνώριμο της εφηβείας.
Ο Γιάννης ντροπαλό παιδί δεν τόλμησε
τον έρωτα του να εκμυστηρευτεί.
Την αγαπούσε κι ονειρευόταν μόλις
αποκτήσει θάρρος
να σηκώσει το κορίτσι με τα χέρια
να πετάξουν ψηλά στ`αστέρια .

Σαν θεατρική παράσταση
είναι η ζωή. Γράφει και παίζει
αναπάντεχα σενάρια .
Έφυγε το κορίτσι από τη ζωή
οικειοθελώς ξαφνικά κι αναπάντεχα
χωρίς ένα σημείωμα στο σπίτι ,ένα αντίο
χωρίς ένα βλέμμα αγάπης χωρίς ένα σινιάλο
προς τον Γιάννη
που μεθούσε από έρωτα .

Ίσως η ψυχή της δεν ήταν
έτοιμη του έρωτα τα δώρα να δεχτεί.
Απαρηγόρητος ο Γιάννης ντύθηκε τα μαύρα
ρούχα της θλίψης.
Ο έρωτας του έμεινε μετέωρος.
Αυτός ξεκίνησε
γι`αλλού, μα η ζωή δεν γνώριζε
τα σχέδια του και άλλαξε τη πορεία του.

Ο έρωτας του παρέμεινε ιδανικός
και δεν προδόθηκε ποτέ.
Το πένθος ήταν για τη κοπέλα
που άφησε πρόωρα τη ζωή παρθένα.

ΜΑΝΟΥΣΟΣ Γ . ΔΑΣΚΑΛΑΚΗΣ