ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΑΣΤΑΘΕΙΑ ΣΤΟ ΜΕΛΛΟΝ;
ΓΡΑΦΕΙ Ο ΜΑΝΟΥΣΟΣ Γ. ΔΑΣΚΑΛΑΚΗΣ
«Σαν έτοιμος από καιρό και σα θαρραλέος , αποχαιρέτα την , την Αλεξάνδρεια που φεύγει». Κ.Π.Καβάφης
« Από την άλλη μεριά είναι δύσκολο να μη βλέπουμε τα ελαττώματα της αντιπροσωπευτικής δημοκρατίας του καιρού μας. Ας σκεφτούμε την επιλογή της ηγετικής τάξης, εκείνων δηλαδή που αποφασίζουν στη θέση μας. Μια καλή δημοκρατία εγγυάται σχέση με την κοινωνία και εναλλαγή της πολιτικής τάξης. Δεν νομίζω ότι αυτό συμβαίνει. Αντίθετα, ζούμε μιαν εποχή στην οποία η δημοκρατία φαίνεται να αναπαράγει νεοφεουδαλικά και νεοδυναστικά μοντέλα. Μιαν εποχή στην οποία η πολιτική τάξη υιοθετεί πολλά γνωρίσματα της ολιγαρχίας. Το να διαθέτει κανείς πόρους (η οικογένεια, τα λεφτά, οι σχέσεις με τα μέσα μαζικής ενημέρωσης, τα λόμπι) είναι καθοριστικό για την εκλογή του. Από τη «δημοκρατία των κομμάτων» περάσαμε σε μια «προσωπική δημοκρατία». Κάποτε οι ηγέτες ήταν έκφραση ενός κόμματος και ψήφιζες έναν ηγέτη επειδή ήταν επικεφαλής αυτού του κόμματος. Σήμερα, αντίθετα, πριν από τα κόμματα ψηφίζονται οι ηγέτες».{ ΙΛΒΟ ΝΤΑΜΙΑΝΤΙ ΠΟΛΙΤΙΚΟΣ ΕΠΙΣΤΉΜΟΝΑΣ}«ΣΗΜΕΙΩΜΑΤΑΡΙΟ ΙΔΕΩΝ»- ΘΑΝΑΣΗΣ ΓΙΑΛΚΕΤΣΗΣ «ΚΥΡ. ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ»
Το μεγάλο κραχ της ελληνικής οικονομίας ήρθε σαν κεραυνός εν αιθρία, και βρήκε τα κόμματα απροετοίμαστα, να αντιμετωπίσουν την πιο σκληρή για τους εργαζόμενους κατάσταση μετά την μεταπολίτευση. Εκτός βεβαίως από το Κ.Κ.Ε που προτείνει «ανυπακοή και απειθαρχία» αλλά και ανατροπή του καπιταλιστικού συστήματος, για να εγκαθιδρυθεί ένα ιδεατό «παραδεισένιο σύστημα» των κομμουνιστικών κοινοτήτων, όπως της πάλαι ποτέ «Σοβιετικής ένωσης» που έριξαν οι «κακοί» «αντεπαναστάτες». Κι όπου έπεσε λόγω του ανεδαφικού της εφαρμογής του συστήματος, και συμπαρέσυρε όλα τα φιλικά καθεστώτα του πλανήτη. Η ανανεωτική αριστερά ,οπισθοδρόμησε με τον ΣΥΡΙΖΑ. Προσπάθησε και ένωσε όλες τις μικρομάδες της αριστεράς, μα αλλοίμονο δεν μπόρεσε να κάνει γόνιμες συνθέσεις ούτε έδειξε να έχει ρεαλιστικές και βιώσιμες προτάσει, για την σημερινή κρίση του καπιταλισμού. Αναλώθηκε σε διαμάχες προσωπικών εγωισμών και άγονης εξουσιολαγνίας, της καρέκλας, και της απόλυτης αλήθειας του δόγματος, ορισμένων παλαιοκομματικών «συντρόφων» , μέχρι που ξαναδιασπάσθηκε τρώγοντας το ελάχιστο πολιτικό κεφάλαιο που της είχε απομείνει. Το ΠΑΣΟΚ εδώ και χρόνια, έχει χάσει πολλά από τα αριστερά του χαρακτηριστικά διολισθαίνονας σε θέσεις καθαρά νεοφιλελεύθερες. Η Ν.Δ έχει απολέσει το ακροδεξιό της κομμάτι από τον Καρατζαφέρη του ΛΑΟΣ, και προσπαθεί με τον Συντηρητικό αρχηγό Αντώνη Σαμαρά, να το επαναφέρει στην μεγάλη δεξιά παράταξη .Είναι όμως ζαλισμένη από την πρόσφατη μεγάλη ήττα της, και από την άθλια διακυβέρνηση της χώρας από την κυβέρνηση Καραμανλή, όπου αποσυσπειρωμένη πιθανόν να οδηγηθεί σε διάσπαση. Ήδη η αποχώρηση της Μπακογιάννη και του Κιλτίδη ανοίγει τον δρόμο για το νέο κόμμα το οποίο ετοιμάζει η Ντόρα Μπακογιάννη. Η διαφθορά διαπερνάει οριζόντια και τα δύο κόμματα εξουσίας, ΠΑΣΟΚ και ΝΔ. Ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ Γιώργος Παπανδρέου αν και ό ίδιος παιδί του κομματικού σωλήνα, και προερχόμενος από πολιτικό τζάκι δείχνει να έχει πάρει τα μηνύματα των καιρών. Οσφραίνεται τον πάτο του πολιτικού συστήματος, και την κάθοδο στον Άδη της κοινωνίας που την βυθίζει στην κρίση σαν αναπόσπαστο κομμάτι της. «Εικόνα σου είμαι κοινωνία και σου μοιάζω» είχε γράψει η συγγραφέας και σύζυγος του μεγάλου Νίκου, η Γαλάτεια Καζαντζάκη. Ο Παπανδρέου δήλωσε σε προγενέστερο χρόνο ότι «θέλει να ματώσει και το κόμμα του αρκεί να υπάρξει κάθαρση>.Επιχειρείται περαιτέρω διερεύνηση των σκανδάλων που ταλάνισαν την κοινή γνώμη. Είναι αμφίβολο όμως αν βρεθούν όλοι οι ένοχοι.. Ωστόσο όσοι ανακαλυφθούν όμως, είναι φανερό ότι θα είναι τα εξιλαστήρια θύματα για τον κατευνασμό του θυμού της λαϊκής κοινής γνώμης. Στο παρασκήνιο εξυφαίνονται σενάρια για διάσπαση των μεγάλων κομμάτων, και συνεργασία των πτερύγων τους, σε κοινό πρόγραμμα. Τα μεγάλα ελληνικά και ξένα συμφέροντα εξυπηρετούνται και με τον «Μεγάλο Συνασπισμό» των δύο μεγάλων κομμάτων εξουσίας ΠΑΣΟΚ και Ν.Δ Οι διαφορές τους πλέον είναι ανύπαρκτες . Απλώς διαφέρουν στις ιδεολογικές τους αφετηρίες , και όχι στις πολιτικές πρακτικές. Άλλωστε όπως είδαμε και στις πρακτικές των πολυεθνικών όπως η ΖΗΜΕΝΣ ,και τα δύο μεγάλα κόμματα λάδωναν για να εξυπηρετήσουν τα θηριώδη συμφέροντα τους.