ΜΕΓΑΛΑ ΚΕΡΔΟΣΚΟΠΙΚΑ ΚΕΦΑΛΑΙΑ{HEDJE FUNDS} ΚΑΙ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΑΝΑΠΤΥΞΗ.
ΓΡΑΦΕΙ Ο ΜΑΝΟΥΣΟΣ Γ. ΔΑΣΚΑΛΑΚΗΣ » Αν μπορέσεις να κάνει τον λαό φοβισμένο κι οργισμένο, τότε θα μπορέσεις να τον χειραγωγήσεις με όποιον τρόπο θέλεις». {Τζότζεφ Γκαίμπελς υπουργός προπαγάνδας του Γ/ ΡΑΪΧ του Αδόλφου Χίτλερ.}
Τον Ελληνικό λαό τον έχουν φέρει σε στάδιο οργής φόβου και απελπισίας οι πολιτικές δυνάμεις που τον κυβερνούν από την εποχή της μεταπολίτευσης.
Διόγκωσαν σε μεγάλο βαθμό το κράτος με αδιαφανή πελατειακά και αναξιοκρατικά κριτήρια. Δεν φρόντισαν να κινητοποιήσουν τις παραγωγικές δυνάμεις του τόπου, να φθάσουν σε υψηλό επίπεδο την παιδεία, και τις νέες τεχνολογίες , και να της θέσουν στην διάθεση , της ανάπτυξης και της παραγωγικής διαδικασίας..
Δεν φρόντισαν να στηρίξουν επαρκώς την ιδιωτική πρωτοβουλία και να δημιουργήσουν ένα λαό με αυτοπεποίθηση που να μη στηρίζεται στο κράτος, πατερούλη, και να το θεωρεί σαν ένα κράτος που θα του παρέχει τα πάντα, ώστε να βρίσκει το άλλοθι να μη παίρνει πρωτοβουλίες για το συλλογικό εμείς, ωσάν να πρόκειται για άνθρωπο των σπηλαίων κλεισμένο σε ένα αυτιστικό εγώ, κι όχι σε μία κοινωνία πολιτών, όπου έχουν συνάψει το «κοινωνικό συμβόλαιο» κοινής συμβίωσης..
Ευνόησαν τις συντεχνίες συμφερόντων και τον κομματικό συνδικαλισμό και έδωσαν έκφραση και προνόμια σε όποια ομάδα πίεζε περισσότερο αδιαφορώντας για το γενικότερο συμφέρον. Δεν δημιουργήθηκε στην Ελλάδα ένας καπιταλισμός δυτικού τύπου, με σύγκρουση -συναίνεση των κοινωνικών εταίρων .Όλες οι διαμεσολαβήσεις περνούσαν μέσα από το κράτος διότι κατείχε το μεγαλύτερο μερίδιο της ισχνής αγοράς ,κι ήταν ο μεγαλύτερος και αντιπαραγωγικός εργοδότης. Το κράτος βεβαίως πρέπει να κατέχει τις επιχειρήσεις κοινής ωφελείας και στρατηγικής σημασίας, αλλά δεν μπορεί να γίνει επιτυχημένος εργοδότης και επιχειρηματίας. Πρέπει απλώς να ανοίγει δρόμους για να αναπτυχθεί και να λειτουργήσει ένας υγιής ανταγωνισμός. Από την ιδιωτική πρωτοβουλία και από τους συνεταιρισμένους παραγωγούς. Το πελατειακό και αναξιοκρατικό σύστημα αναπαραγωγής της κομματικής εξουσίας απότυχε κι έφερε την Ελλάδα στο σημερινό χάλι. «Αν η κοινωνικοοικονομική διάρθρωση των επαγγελμάτων και της απασχόλησης είναι δηλωτική της γενικότερης οικονομικής κατάστασης της χώρας, τότε θα πρέπει να θεωρήσουμε ως ιδιαιτέρως χαρακτηριστικό το γεγονός ότι οι αγρότες και συνολικά οι αυτοαπασχολούμενοι διατηρήθηκαν σχεδόν στα επίπεδα των αρχών της δεκαετίας του 70 {στο μισό περίπου του οικονομικά ενεργού πληθυσμού} Αυξήθηκαν οι εμπορικές -παρασιτικές και παραοικονομικές δραστηριότητες και διατηρήθηκαν ανέπαφες οι οικογενειακές μικρο- επιχειρηματικές δομές».Οι απασχολούμενοι του δημόσιο τομέα , όπως είδαμε διπλασιάστηκαν , ενώ υπό το καθεστώς των κρατικοποιήσεων και των «προβληματικών» την δεκαετία του 80 δημιουργήθηκε επί πλέον «μία κρατική εργατική τάξη» ιδιαίτερα φιλική προς το κόμμα- ευεργέτη της το ΠΑΣΟΚ». Το 2004 2009 η Ν.Δ επαγγέλθηκε « επανίδρυση του κράτους» και όμως διόρισε ρουσφετολογικά 100.000 άτομα με συμβάσεις και με στέϊτζ. «Έτσι ενώ ο συντηρητικός αυταρχισμός που καθοδήγησε βίαια η μεταπολεμική ανάπτυξη, επιφέροντας ωστόσο βαθείς μετασχηματισμούς, είχε εξαντλήσει τα όρια του, ο δημοκρατικός πλουραλισμός που τον διαδέχθηκε αποδείχθηκε άτολμος κι απέτυχε να εξασφαλίσει τις αναγκαίες κοινωνικές συναινέσεις που θα καθιστούσαν εφικτούς τους δομικούς εκσυγχρονισμούς που επιβάλλονται για την συνέχιση της ανάπτυξης και το πέρασμα σε ένα ανώτερο στάδιο κεφαλαιοκρατικής συσσώρευσης».
Σήμερα η Ελλάδα έφθασε στο χείλος της χρεοκοπίας ανέτοιμη και με πήλινα πόδια, έρμαιη του Δ.Ν.Τ και των αρπακτικών διεθνών κερδοσκοπικών κεφαλαίων. Πρέπει λαός και ηγεσία να σηκώσουμε τα μανίκια. Αν θέλουμε να δούμε μία ανάταση της χώρας.
ΠΗΓΗ¨ {ΣΤΕΛΙΟΥ ΑΛΕΞΑΝΔΡΌΠΟΥΛΟΥ- ΣΥΛΛΟΓΙΚΗ ΔΡΑΣΗ ΚΑΙ ΑΝΤΙΠΡΟΣΩΠΕΥΣΗ ΠΡΙΝ ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΜΕΤΑΠΟΛΙΤΕΥΣΗ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ. Εκδόσεις κριτική}