Δευτέρα 1 Νοεμβρίου 2010

ΤΑ ΑΝΕΚΔΟΤΑ ΤΟΥ ΘΟΔΩΡΟΥ ΠΑΓΚΑΛΟΥ
«Ο ΛΑΓΟΣ ΚΑΙ ΤΟ ΛΙΟΝΤΑΡΙ»
ΓΡΑΦΕΙ Ο ΜΑΝΟΥΣΟΣ Γ. ΔΑΣΚΑΛΑΚΗΣ
Ο αντιπρόεδρος της κυβερνήσεως Θεόδωρος Πάγκαλος, προφανώς ήταν στα κέφια του αφού «φιλοδώρησε» τους τηλεθεατές του Κυριακάτικου πρωινού της «ΝΕΤ» με δύο ανέκδοτα. Το πρώτο ανέκδοτο βεβαίως, προέρχεται από μύθο του Αισώπου, και το άλλο το απομνημόνευσε από την εκπομπή του Λάκη Λαζόπουλου. Ας είναι δεν έχει σημασία που δεν πρωτοτύπησε ο βαρύς Θεόδωρος, αλλά, πως έχει κέφια να λέει δημόσια ανέκδοτα, σε μία εποχή ισχνών αγελάδων, όπου βούλιαξε η χώρα από τα ανομήματα της πολιτικής τάξης ,μετά την μεταπολίτευση. Αυτό δείχνει και τον κυνισμό ορισμένων πολιτικών , όπου τους ταιριάζει η αθυρόστομη λαϊκή παροιμία. «Εδώ ο κόσμος καίγεται και το …νινί χτενίζεται».Σας μεταφέρω τα ανέκδοτα του ανεκδιήγητου Παγκάλου. «Μια φορά κι ένα καιρό ήταν σ` ένα δάσος ένα λαγός κι ένα λιοντάρι. Ο λαγός κορδωνόταν ,και διατυμπάνιζε ότι θα ξεσκίσει το λιοντάρι, κι ότι θα το κάνει κομματάκια όταν το συναντήσει. Το άκουσε το λιοντάρι , κι αποφάσισε να περιμένει τον λαγό, σε ένα πέρασμα ,με το ένα μάτι ανοιχτό. Κάποτε πέρασε από εκεί ο λαγός τον σταματάει το λιοντάρι και του λέει¨
« Άκουσα ότι διαδίδεις κάποια πράγματα για μένα είναι αλήθεια. Μην σκιάζεσαι του λέει ο λαγός δεν το εννοούσα, λέω στους φίλους μου πότε πότε καμιά κουβέντα παραπάνω για να γίνεται θόρυβος ,και να περνάει η ώρα». Αυτό το ανέκδοτο το είπε Πάγκαλος για να παρομοιάσει τον Σαμαρά και την στάση του ,στο μνημόνιο με την στάση του λαγού.
Νομίζω ότι στην προκειμένη περίπτωση δεν είχε άδικο ο αντιπρόεδρος. Το άλλο ανέκδοτο αρχίζει ως εξής¨ «Μια φορά κι ένα καιρό ήταν σε κάποιο μπαρ τρις άνδρες , Ένας Γερμανός ένας Γάλλος και ένας Έλληνας. Μπαίνει μέσα στο μπαρ, ο Χριστός με γένια και φτωχοντυμένος. Πλησιάζει τον Γερμανό, και ο Γερμανός τον κερνάει μια μπύρα. Αφού τον ευχαρίστησε ο Χριστός, τον άγγιξε στην πλάτη όπου αμέσως του έφυγε η κύρτωση.
Πλησιάζει τον Γάλλο όπου τον κερνάει μια σαμπάνια . Ο Χριστός τον ευχαρίστησε και του άγγιξε το χέρι, όπου αμέσως του έφυγε η πάρκινσον, και έπαψε να τρέμει. Πλησιάζει και τον Έλληνα όπου τον κερνάει ένα ούζο. Τον πλησιάζει ο Χριστός και αυτός έντρομος, του λέει¨ «Μην με πλησιάζεις Χριστέ μου γιατί είδα και έπαθα να βγάλω αναπηρική σύνταξη» Βρε μήπως το παράκαναν κάποιοι με τις αναπηρικές μαϊμού συντάξεις;

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου