ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΟΝΕΙΡΟ
ΖΗΤΕΙΤΑΙ ΕΛΠΙΣ
ΓΡΑΦΕΙ Ο ΜΑΝΟΥΣΟΣ Γ. ΔΑΣΚΑΛΑΚΗΣ
Αλοί ,αλλοίμονο σε εμάς που μας γελούσαν, αιώνες. Αλλοίμονο στις τόσες μας γενιές που προσκυνούσαν τις άψυχες εικόνες». ΝΑΖΙΜ ΧΙΚΜΕΤ

«Όλη η μυθολογία της Αμερικής, στηρίχτηκε κυρίως στο Αμερικάνικο όνειρο.
Η Αμερική ήταν σύμφωνα με αυτό , η χώρα των ευκαιριών ,η χώρα τη επιτυχίας.
Ο οποιοσδήποτε ,ανεξαρτήτως καταγωγής, μόρφωσης και οικονομικής κατάστασης εκεί στην Αμερική με μόνα εφόδια την θέληση του και λίγη καλή τύχη, μπορούσε να φτάσει στην κορυφή της επιτυχίας, να γίνει εκατομμυριούχος, να πολιορκηθεί από τα φώτα της δημοσιότητας, και να γίνει πρώτη είδηση, να βουλιάξει στα πουπουλένια στρώματα της ευμάρειας και της χλιδής».
Το Ελληνικό όνειρο , στον καθυστερημένο και υποανάπτυκτο Ελληνικό καπιταλισμό ήταν περισσότερο προσγειωμένο στην Ελληνική πραγματικότητα.. Τις πρώτες μεταπολεμικές δεκαετίες, το Ελληνικό όνειρο βολευόταν στο να ξεφύγει ο αγροτικός πληθυσμός από την ακραία φτώχεια , της Ελληνικής υπαίθρου , να βρει κάποια εργασία στις φάμπρικες της Αθήνας, αλλά ακόμη και θυρωρού, καστανά ή πλανόδιου λαχειοπώλη, και όποιος ήταν τυχερός και εργατικός , και ξέφευγε από την φτώχεια ονειρευόταν να αποκτήσει και διαμέρισμα ,{ακόμη ο προνομιούχος, και ρετιρέ,} στις πρώτες επίπεδες λαϊκές πολυκατοικίες της Αθήνας, της Θεσσαλονίκης και των άλλων Ελληνικών αστικών κέντρων. Εκείνες τις δεκαετίες υπήρξε και η μετανάστευση των Ελλήνων στις πλούσιες χώρες του Ευρωπαϊκού βορά, στην υπό ανόρθωση Γερμανία , στον Καναδά και Αυστραλία. Την Αμερική {Η.Π.Α} όμως οι μετανάστες από όλο τον υπανάπτυκτο κόσμο την έβλεπαν σαν την γη της επαγγελίας. «Το Αμερικάνικο όνειρο κυνήγησαν οι στρατιές των μεταναστών, που άφηναν τους τόπους καταγωγής τους.» Με το δέλεαρ αυτό προσπάθησαν να οικοδομήσουν την ζωή τους εκατομμύρια κάτοικοι του νέου κόσμου. «Το όνειρο αυτό στηρίχτηκε στην καταλήστευση των χωρών της περιφέρειας του πλανήτη μας, και τη συσσώρευση ξένου πλούτου στην Αμερική, όμως αυτό ο πλούτος δεν έφτανε για όλους τους Αμερικανούς. Οι νόμοι του κοινωνικού και οικονομικού συστήματος είναι άτεγκτοι, και για κάθε επιτυχημένο Αμερικανό ,υπήρχαν χιλιάδες στην Αμερική που άφησαν τα κόκαλα τους στα ορυχεία, που έρεψαν στα εργοστάσια, γραφεία και διαμερίσματα κλουβιά, που πλήρωσαν με μοναξιά και εξαθλίωση, που μέτρησαν εκατομμύρια πιάτα στην λάντζα. Για κάθε επιτυχημένο και λουσμένο στο εκτυφλωτικό φως των προβολέων του Χόλυγουντ, οι χιλιάδες κομπάρσοι του Μπεν Χουρ και του όσα παίρνει ο άνεμος ,που στοίβαζαν και συσσωρευόταν στην ατομική τους μιζέρια, δημιουργώντας μια τεράστια κηλίδα σκοτεινιάς και εκμηδενισμού». «Σάββας Παύλου «Η Ελληνική Ουτοπία» -Εναλλακτικές εκδόσεις» Εδώ να υπενθυμίσουμε τον ηρωικό ανθρακωρύχο από το Ρέθυμνο Κρήτης τον Ηλία Σπαντιδάκη , ο οποίος ήταν συνδικαλιστικός ηγέτης στις αρχές του 20ου αιώνα, στα ορυχεία των Η.Π.Α, εκεί όπου εργαζόταν οι ανθρακωρύχοι υπό άθλιες συνθήκες. Κατάφερε και τους οργάνωσε και διεκδίκησαν καλύτερες συνθήκες ζωής κηρύσσοντας απεργίες . Η εργοδοσία έστειλε την αστυνομία όπου πυροβόλησε και σκότωσε τον Ηλία Σπαντιδάκη ο οποίος στην Αμερική ήταν γνωστός ως Λούης Τίκας -και άλλους συνδικαλιστές ανθρακωρύχους
Το Ελληνικό όνειρο τα τελευταία τριάντα χρόνια κυριαρχήθηκε από επίδειξη, νεοπλουτισμού. Τα κονδύλια από την ευρωπαϊκή ένωση , η ανοικοδόμηση λαθραία και νόμιμη, η παραοικονομία, η φοροδιαφυγή, ο τουρισμός με το πολύτιμο συνάλλαγμα του, και τα όλο και πιο εξασθενημένα μεταναστευτικά εμβάσματα , αλλά και ο εισερχόμενος πλούτος των εφοπλιστών, ανέβασαν το επίπεδο των Ελλήνων. Οι έχοντες και κατέχοντές επέκτειναν τις βίλες τους, στα βόρεια προάστια της Αττικής, ανανέωσαν τα κότερα τους και τα ιδιωτικά τους αεροπλάνα. Πολλοί νεόπλουτοι επεκτάθηκαν με βίλες στην Μύκονο ,και σε άλλα κοσμοπολίτικα Ελληνικά νησιά, αλλοιώνοντας το παραδοσιακό αιγαιοπελαγίτικο τοπίο. Η μεγαλομεσαία τάξη απόκτησε πολυτελής βίλες, εξοχικά, στόλο από ακριβά αυτοκίνητα στο γκαράζ, και ταξιδάκια για ψώνια στο Λονδίνο και το Παρίσι. Οι πολλοί ονειρευόταν μια θέση για το παιδί τους στο δημόσιο, {ρουσφετολογικά} εξαιτίας του αναξιοκρατικού πολιτικού συστήματος. Εντωμεταξύ δίπλα στους έχοντες και κατέχοντες υπήρχαν οι εργαζόμενοι των πρώην 700 ευρώ και νυν των 590 ,οι συνταξιούχοι των 350, 400, και 500 ευρώ, οι αγρότες που ζήλεψαν τον πλούτο και την ψεύτικη λάμψη που εκπέμπει η τηλεόραση και αύξησαν τους ανέργους των πόλεων.
Ο Ελληνικός καπιταλισμός βεβαίως όπως και ο Αμερικάνικος βασίστηκε στις δικές του ανισότητες, και αντιφάσεις. Σήμερα που ο δυτικός καπιταλισμός βούλιαξε κάτω από τα κερδοσκοπικά παιχνίδια των γκόλντεν μπόϋς και περνάει μια μεγάλη δομική κρίση, ενώ η Ελλάδα φτώχυνε , εξαιτίας της κακοδιοίκησης και πολλών άλλων παραγόντων, καταρρέει και η ιδεολογία του Ελληνικού ονείρου. Ζητείται ελπίς.