ΘΕΜΑΤΑ ΚΑΙ ΕΠΙΛΟΓΕΣ
ΓΡΑΦΕΙ Ο ΜΑΝΟΥΣΟΣ Γ. ΔΑΣΚΑΛΑΚΗΣ
ΚΑΖΙΝΟΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟΣ
«Πως θέλετε να οχυρώσω τους λεγεώνες μου; Σε πονηρά κατάστιχα και σε ντουλάπια; Πως θέλετε να μπω σε τετράγωνα ; Παραμένω εν πλήρη συγχύσει αθώος». ΜΙΧΑΛΗΣ ΚΑΤΣΑΡΟΣ
Γράφει ο καθηγητής πανεπιστημίου Βασίλης Καραποστόλης σε άρθρο του , για τον σύγχρονο καπιταλισμό. «Τα χαρακτηριστικά της σημερινής κρίσης αντιστοιχούν στα χαρακτηριστικά της σημερινής βίας. Άλλοτε το πρόβλημα στις δυτικές κοινωνίες ήταν η αδικία , σήμερα είναι η εξαπάτηση. Αυτό που προβάλλει απειλητικό ως εχθρός των πολλών, δεν είναι ο ανεξέλεγκτος εκμεταλλευτής της εργασίας τους, είναι η αμυδρή εικόνα ενός συλλογικού απατεώνα. Δεν διακρίνεται καθαρά το πρόσωπο του και η ταυτότητα του. Είναι όμως άκρως αισθητές οι πράξεις του. Και οι πράξεις αυτές, αφήνουν πίσω τους τα ίχνη ενός κλέφτη ενός σφετεριστή. Το σύστημα λοιπόν περισσότερο καταπατά, παρά καταπιέζει. άρα ουσιαστικά δεν είναι σύστημα Ο καπιταλισμός αποσυντίθεται για να μετατραπεί σε αυτό που γράφουν και στα πανό τους
οι διαδηλωτές στις πόλεις της Ευρώπης και της Αμερικής, σένα τεράστιο καζίνο αλλά και πάλι, δεν είναι η τύχη που κυβερνά εδώ . Είναι η πανουργία των καλύτερα πληροφορημένων και των πιο αδίστακτων. Έτσι δεν είναι παράδοξο πως η αντίδραση των χαμένων σε αυτό το στημένο παιχνίδι δεν θυμίζει σε τίποτα την εξέγερση άλλων καιρών».
«ΤΟ ΠΕΤΑΓΜΑ ΤΟΥ ΚΥΚΝΟΥ»
Ο Νίκος Τζίμας είναι ο σκηνοθέτης των ταινιών «Νίκος Μπελογιάννης» και «Αστραπόγιαννος». Γύρισε μια νέα ταινία με τίτλο «Το πέταγμα του κύκνου».
Παραθέτουμε απόσπασμα συνέντευξης του, που παραχώρησε σε διαδικτυακό περιοδικό, η οποία μιλάει για την γενιά του Πολυτεχνείου και έχει ενδιαφέρον.
«Πιστεύω ότι αυτή η γενιά χωρίς να το καταλάβει ,ενώ αγωνίστηκε να αλλάξει τον κόσμο, και το σύστημα τελικά το υπηρέτησε, όπως ο ήρωας της ταινίας. Πήρε τα αγαθά του άλλου, αλλά έχασε τη ζωή του. Αυτό είναι το νόημα όλου του έργου. Και λέει με ειλικρίνεια ο ήρωας μας στο τέλος. «Τα παιδιά να μη το κάνουν αυτό». Να μην περιφρονήσουν τον άνθρωπο τις αξίες μας, και την φύση». Γιατί αυτή η γενιά αν πάει όπως πάει η ζωή πάει στο τέλος . Είμαστε στην άκρη του γκρεμού».
ΕΛΛΑΔΑ- ΙΣΡΑΗΛ ΣΥΜΜΑΧΙΑ ΥΠΟ ΤΟ ΒΛΕΜΜΑ ΤΟΥ ΜΕΓΑΛΟΥ ΑΔΕΛΦΟΥ.
Ο πρωθυπουργός Γιώργος Παπανδρέου προβαίνει σε πατροκτονία, όταν συνάπτει στενές σχέσεις , με το Ισραήλ ένα κράτος , που δημιουργήθηκε το 1948, στην Αραβική περιοχή της Παλαιστίνης, και όπου δεν δίνει το δικαίωμα για εθνική ύπαρξη και πατρίδα , στον λαό των Παλαιστινίων. Και όπου κρατάει αποκλεισμένους τους μισούς Παλαιστίνιους στην στενή λωρίδα της Γάζας, μη επιτρέποντας την ελευθερία τους, και βυθίζοντας ή δολοφονώντας τους ακτιβιστές ,οι οποίοι θέλησαν να τους συμπαρασταθούν. Ο Ανδρέας Παπανδρέου ήταν φίλος του Αραφάτ και συμπαραστάτης στον λαό των Παλαιστινίων για δικό τους ανεξάρτητο κράτος.
Ο Γιώργος Παπανδρέου ως ελληνική κυβέρνηση, συνάπτει εμπορικές συμφωνίες και σχεδιάζει κοινές συνεδριάσεις , των υπουργικών συμβουλίων Ελλάδας Ισραήλ, κάτω από το άγρυπνο βλέμμα του «στέητ ντηπάρτμεντ» των Η.Π.Α ,των πολυεθνικών του πετρελαίου, και του Εβραϊκού λόμπι στις Η.Π.Α. Η Ελληνική κυβέρνηση προβαίνει σε κοινά γυμνάσια με τους Ισραηλινούς στο Αιγαίο, από τότε που ψύχραναν οι σχέσεις του Ισραήλ με την Τουρκία.. Το Ισραήλ γυμνάζεται στο Αιγαίο, για να επιτεθεί όταν το απαιτήσουν οι καιροί στο Ιράν , ένα άλλο κράτος φασιστικού τύπου θρησκευτικής κυριαρχίας, στην Μέση Ανατολή. Έχει συμφέρον η Ελλάδα να εμπλέκεται στο κουβάρι της Μέσης Ανατολής, και να συμπαρίστανται στο Ισραήλ εισπράττοντας την μήνιν των Αράβων; Η μήπως ο Γιώργος απόκτησε αντανακλαστικά μεγάλου ηγέτη, θέλοντας να κάνει πράξη , την ρήση του μεγάλου πολιτικού Ελευθερίου Βενιζέλου ,ότι¨ «στην εξωτερική πολιτική δεν υπάρχουν δίκαια μονάχα συμφέροντα». Μπορεί αυτό να είναι κ ένα παιχνίδι με την φωτιά.