Κυριακή 23 Μαΐου 2010

ΑΝΑΠΗΡΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ
ΓΡΑΦΕΙ Ο ΜΑΝΟΥΣΟΣ Γ. ΔΑΣΚΑΛΑΚΗΣ
«Αυτό κρατάει ανάλαφρο μεσ`στην ανεμοζάλη,το από του κόσμου τη βοή πρεσβυτικό κεφάλι. Αυτό το λόγο θα σας πω ,δεν έχω άλλο κανένα,«μεθύστε με τ`αθάνατο κρασί του Εικοσιένα». ΚΩΣΤΗΣ ΠΑΛΑΜΑΣ
Εκείνο τον καιρό οδηγήθηκε η Ελλάδα του Σημιτικού «εκσυγχρονισμού», αλλά και του νεοδημοκρατικού κατεστημένου συναινούντος, στο Ευρώ και στην κολοβή Νομισματική Ένωση, την οποία ψευδώς ονόμασαν ΟΝΕ. Που πας ρε Καραμήτρο ξυπόλητος στα αγκάθια; Γιατί εισήλθες στο κλαμπ των ισχυρών Ευρωπαϊκών κρατών, και εκχώρησες αρμοδιότητες στην ΕΚΤ, χωρίς να προβλεφθεί οικονομική ένωση των κρατών και θεσμοί μεταφοράς πόρων από τις πλούσιες στις φτωχές χώρες όταν υπάρχει ανάγκη; Η Ελλάδα έγινε επί Σημιτικού «εκσυγχρονισμού» και επίσημα επαρχία της Γερμανικής αυτοκρατορίας και της Γαλλικής υπεροψίας, αλλά και άθυρμα των βόρειων ανεπτυγμένων κρατών γενικότερα.. Οικειοθελώς η Ελλάς απεμπόλησε το δικαίωμα της, να καθορίζει την Εθνική της Νομισματική πολιτική να υποτιμά το νόμισμα της, για να γίνεται ανταγωνιστική. Το ύψος της παραγωγής έμεινε στάσιμο, ενώ τα δάνεια των τραπεζών δινόντουσαν πιεστικά στους πελάτες υπηκόους, μετά από την απελευθέρωση της τραπεζικής πίστης. Και επί πλέον το ισχυρό λόμπι των τραπεζών κανόνισε να παίρνει δάνεια από την ΕΚΤ με 1% και να δανείζει τα κράτη με 5% και 6%. Και «έξω στις οδούς ουδέν άκουαν οι λαοί την βουή των επερχομένων γεγονότων» Η φούσκα της κατανάλωσης άρχισε να διογκώνεται σε προϊόντα Κεντροευρωπαϊκά και Ασιατικά. Και οι διεφθαρμένοι άνθρωποι, σε όλες τις βαθμίδες της διοίκησης άρχισαν να τσεπώνουν μίζες κι αρπαχτές μέχρι σκασμού. Πως νομίζατε ότι φθάσαμε ως εδώ; Άκοπα; Πολλές τσέπες πολλών φούσκωσαν υπερβολικά, και πολλοί τραπεζικοί λογαριασμοί στην Ελβετία και αλλού μπουμπούκιασαν. Κάποτε η φούσκα θα έσπαγε όπως έσπασε και στην Αμερική . Και ο λαός που στην μαζικότητα του γίνεται όχλος, και αποκτά διαφορετική ψυχολογία εξοργισμένος, που άρχισε να αισθάνεται στην τσέπη του την λιτότητα συνθηματολογεί επί δικαίων και αδίκων έξω από το Εθνικό κοινοβούλιο ¨ «Να καεί να καεί το μπουρδέλο η βουλή». Ασφαλώς η συντεχνία των βουλευτών για πολλά ευθύνεται. Ασφαλώς όμως και δεν πρέπει μαζί με τα ξερά να καίγονται και τα χλωρά. Είναι Εθνική και λαϊκή ανάγκη να διορθώνονται οι καταστάσεις και να υπάρχει δημόσιος έλεγχος «να πάνε κάποιοι φυλακή» όπως δίκαια απαιτεί ο λαός, και να λειτουργούν όλα εύρυθμα και νόμιμα, αλλά και να επαναφέρει η πολιτική το απολεσθέν προ πολλού δημόσιο ήθος της. Να μη φθάσουμε χειραγωγούμενοι από αδιαφανή συμφέροντα στο σημείο να καλούμε κάποιους «Άρειανούς» άσπιλους και αμόλυντους από την γενική σήψη, Εθνοσωτήρες τύπου Βγενόπουλου για να μας «σώσουν» Όπως αναδείχθηκε στην Ιταλία ο μεγιστάνας των ΜΜΕ και μεγαλοεπιχειρηματίας Σύλβιο Μπερλουσκόνι ,έπειτα από την σήψη του πολιτικού συστήματος στην γειτονική μας χώρα. Άλλωστε τους βουλευτές εμείς τους ψηφίζουμε. Πρέπει να εφαρμόζουν τα κόμματα αυτά που υπόσχονται και να μη κοροϊδεύουν τους ψηφοφόρους τους. Όταν «πάλι μας τάζουν ανάπηρη δημοκρατία» εμείς πρέπει να βγούμε στους δρόμους και να διεκδικήσουμε περισσότερη δημοκρατία και διαφάνεια. Όχι κατάργηση της βουλής δηλαδή καθόλου δημοκρατία και αυταρχικότερο καθεστώς, διότι υπηρετούνται αλλότρια συμφέροντα. Αλλά να τηρούνται οι νόμοι και να υπηρετεί η πολιτική το λαό, και όχι μερικούς ολιγάρχες και τους ξένους επικυρίαρχους φορείς του πλούτου, τις πολυεθνικές και τους τραπεζικούς ομίλους. Όπως και την αδιαφάνεια όπου επωάζεται η διαπλοκή και η διαφθορά. «Στις σημερινές συνθήκες κρίσης υπονομεύεται στην Ελλάδα κι άλλο το πολιτικό σύστημα. Τόσο από δικές του αστοχίες και λάθη, όσο και από σκόπιμες επιθέσεις εκείνων που επιδιώκουν να αμνηστεύσουν τα πεπραγμένα τους, αλλά και να το υποτάξουν. Ταυτόχρονα η κοινωνική συνοχή υποσκάπτεται από μέτρα μονόπλευρης λιτότητας που παράγουν δυσπιστία και απογοήτευση. Για την αντιμετώπιση της κατάστασης απαιτούνται αποφασιστικά μέτρα μεταβολής των μηχανισμών κοινωνικής και οικονομικής αδράνειας σε παραγωγικές μηχανές δημιουργίας και κοινωνικής δικαιοσύνης».{ΝΙΚΟΣ ΚΟΤΖΙΑΣ Συγγραφέας καθηγητής στο πανεπιστήμιο Πειραιά.}

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου