H AΛΛΗ ΟΨΗ ΤΟΥ ΝΟΜΙΣΜΑΤΟΣ
ΓΡΑΦΕΙ Ο ΜΑΝΟΥΣΟΣ Γ. ΔΑΣΚΑΛΑΚΗΣ «Χαμογελάστε. μας φωτογραφίζει τo CNN και ο χρόνος». ΧΡΗΣΤΟΣ ΜΑΧΑΙΡΙΔΗΣ
Γιατί υποφέρουμε από έλλειψη ανταγωνιστικότητας παραγωγής και εξαγωγών. Επειδή συνδεθήκαμε με την ανεπτυγμένη ΕΟΚ και τώρα Ευρωπαϊκή ένωση και δεν μπορούμε να ανταποκριθούμε στον ανταγωνισμό. Γιατί όταν λέμε εξαγωγές πρωτίστως εννοούμε εξαγωγές σε χώρες περισσότερο αναπτυγμένες από την δική μας όπως είναι οι ευρωπαϊκές χώρες. «Σας συνέδεσα με την ΕΟΚ και σας έριξα στην θάλασσα χωρίς σωσίβιο «για να μάθετε κολύμπι» είχε δηλώσει ο πρωτεργάτης της σύνδεσης μας Κωνσταντίνος Καραμανλής. Μετά 31 χρόνων προσπαθειών το πολιτικό μας σύστημα αλλά και οι πολίτες που ψηφίζουν και εκλέγουν τους αντιπροσώπους τους απεδείχθησαν ανεπίδεκτοι μαθήσεως. Βούλιαξαν το καράβι στην ξέρα οι εντεταλμένοι καπετάνιοι, κι άφησαν τους επιβάτες έρμαιους στην μανιασμένη θάλασσα των τραπεζών και των πολυεθνικών επιχειρήσεων.Το σκεπτικό του Καραμανλή βεβαίως δεν στερρείτο λογικής βάσεως.
Πίστευε ο Καραμανλής τότε ότι θα διασφάλιζε την κοινοβουλευτική δημοκρατία στην Ελλάδα ,η οποία κλυδωνίζεται από πολιτική αστάθεια και στρατιωτικά πραξικοπήματα. Και ότι ίσως η τότε Ε.Ο.Κ μας προστάτευε από τις ορέξεις των στρατοκρατών της Άγκυρας. Και εν πάση περιπτώσει στον ανταγωνισμό των κοινοβουλευτικών δημοκρατιών στα πλαίσια του ψυχρού πολέμου Ανατολής και Δύσης ο Καραμανλής είχε ως δόγμα σύμφωνα και με τις πολιτικές του αρχές και την ιδεολογία του, ότι εμείς¨ «ανήκομεν εις την δύσιν». Όμως παρόλα αυτά βγήκε ως πραγματικότητα η ρήση του Ελευθερίου Βενιζέλου. «Ότι στην πολιτική δεν υπάρχουν φιλίες μονάχα συμφέροντα». Στην αρχή εισπράχθηκαν πακέτα στήριξης για έργα υποδομής και Μεσογειακά ολοκληρωμένα προγράμματα. Οι αγρότες και οι κτηνοτρόφοι πριμοδοτήθηκαν για να αναπτύξουν την αγροτική τους παραγωγή . Παρόλα αυτά εισάγουμε τεράστιες ποσότητες αγροτοκτηνοτροφικών προϊόντων και η αγροτοκτηνοτροφική μας παραγωγή συμβάλλει μονάχα 3.5% στο Α.Ε.Π. Η Ελληνική αγροτική παραγωγή δεν πήρε εξαγωγική οργανωμένη μορφή με αποτέλεσμα να χαθεί και η εσωτερική αγορά. Αιτία το παγκόσμιο άνοιγμα των αγορών, η ελεύθερη διακίνηση προϊόντων, και οι συμφωνίες της Ευρώπης με τις φτωχές αγροτικές υπανάπτυκτες χώρες. Η συμμετοχή σε παγκόσμια οικονομικά συστήματα θέλει αντοχές σπρίντερ και μαραθωνοδρόμου, κι όχι συμπεριφορές σαν ενός ξεδοντιασμένου και διεφθαρμένου γέροντα, όπως την Ελληνική. Η Ελληνική δημόσια διοίκηση δεν έπαιρνε ποτέ χαμπάρι «την βουή των επερχομένων γεγονότων» Δεν είχε καταλάβει ότι συνδεθήκαμε με συνεταιρική σχέση με τα πιο ανεπτυγμένα κράτη του κόσμου και με παλιές αυτοκρατορικές αποικιακές δυνάμεις. Συνέχισε να λειτουργεί με Ανατολίτικη ραθυμία με ρουσφέτια και αναξιοκρατία, σε ένα γιγαντιαίο σύστημα πολιτικοκομματικής πατρωνίας. Όπως είχε συνηθίσει από ιδρύσεως Ελληνικού κράτους. Κάθε χρόνο παρουσιαζόταν οικονομικά ελλείμματα στους ισολογισμούς και αναπληρώνονταν με δανεικά. Δάνεια επί δανείων τόκοι επί επιτοκίων. Και επί πλέον υπήρχε μεγάλη και μόνιμη διαφθορά στην δημόσια διοίκηση με αποτέλεσμα να σπαταλιέται άδικα παρασιτικά και αντικοινωνικά ένα μέρος του Α.Ε.Π. Ένα μεγάλο μέρος του δημόσιου χρέους είναι στα πορτοφόλια πολιτικών και στελεχών της διοίκησης. Ας μην έχουμε ουδεμία αυταπάτη. Σήμερα η Ελλάδα είναι ουσιαστικά μία πτωχευμένη χώρα δέσμια στο διεθνές νομισματικό ταμείο και στις ευρωπαϊκές πιστώτριες τράπεζες αλλά και στις Ελληνικές, που κρατούν ένα 20% του δημόσιου χρέους. Τυπικά εμείς ο λαός εκλέγουμε τις κυβερνήσεις μας. Τώρα θα πληρώσουν οι πιο αδύναμοι τον λογαριασμό, διότι έτσι απεφάσισε η αποτυχημένη πολιτική τάξη και συνδικαλιστική τάξη. Ας μην βγάζουμε την ουρά μας απέξω. Έχουμε και εμείς τις ευθύνες μας διότι δεν απαιτήσαμε διαφορετικό κράτος και διαφορετικό μοντέλο ανάπτυξης. Έπρεπε να υπάρχει δικαιότερο φορολογικό σύστημα λειτουργικό και ευέλικτο κράτος, πάταξη της φοροδιαφυγής και της παραοικονομίας.
Και επί πλέον η αναδιανομή του πλούτου έπρεπε να γίνεται μέσα από το φορολογικό σύστημα ,και οι αυξήσεις σε μισθούς και συντάξεις να μη δίνονται με δανεικά από το εξωτερικό. Αυτή η πολιτική χρειάζεται συναινέσεις και υπεύθυνες πολιτικές και συνδικαλιστικές ηγεσίες.
Πρέπει σε συλλογικό επίπεδο να αναλογιστούμε τις ευθύνες μας έκαστος εφ`ω ετάχθη για να αλλάξουμε πορεία και να μην ξαναπέσει το καράβι στα βράχια. Αντέχει το συλλογικό μας υποσυνείδητο να κοιτάξει το πρόσωπο του στον καθρέπτη τώρα που βρισκόμαστε σε παρακμή; Σαν υστερόγραφο θα παραθέσω απόσπασμα συνέντευξης του σημαντικού Έλληνα φιλοσόφου Στέλιου Ράμφου στην εκπομπή «Θέμα και παραλλαγές» του Γιώργου Μαλούχου στην «ΕΤ1» Η συνέντευξη αναφέρθηκε στην ιδιοπροσωπία ,την ταυτότητα του Νεοέλληνα.
«Η Ελλάδα έχει μείνει στο 1400.{Σ.Σ. δηλαδή δεν έχει περάσει από αναγέννηση και διαφωτισμό}.Ο Νεοέλληνας είναι αναρχικός και μηδενιστής όχι με την έννοια του αριστερού αναρχικού επαναστάτη αλλά του αναχωρητή μακριά από την κοινωνία και του ατομιστή. Δεν τον ενδιαφέρει η συλλογικότητα και ούτε έχει αφομοιώσει την ιδιότητα του πολίτη». Σ.Σ {Τα δικαιώματα του ατόμου και του πολίτη διεκδικήθηκαν και αποκτήθηκαν με την Γαλλική επανάσταση.} Ο «Καλλικράτης» θα βοηθήσει τους κατοίκους των μικρών περιοχών να αποκτήσουν συνείδηση της συλλογικότητας. Οι Έλληνες είναι Ανατολίτες και ανορθολογιστές. Έχουν στιγμές εκλάμψεων όπως το έπος της Εθνικής Αντίστασης και πτώσεων με τον εμφύλιο πόλεμο. Οργάνωσαν την Ολυμπιάδα και αμέσως μετά άφησαν να καταστραφούν οι υποδομές». Το υψηλό δημόσιο χρέος είναι μία υπενθύμιση προς τους δυτικοευρωπαίους πως οι Έλληνες δεν έχουν αφομοιώσει τον διαφωτισμό και την προτεσταντική ηθική που ανέπτυξε τον καπιταλισμό , και ότι οι διανοούμενοι μας είναι ακόμη διχασμένοι μεταξύ Ανατολής και Δύσης».