ΑΔΙΚΕΣ ΣΥΝΤΑΓΕΣ ΛΙΤΟΤΗΤΑΣ ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ ΣΧΟΛΙΑ ΜΑΝΟΥΣΟΣ Γ. ΔΑΣΚΑΛΑΚΗΣ

Η Κεντρική Τράπεζα των Ηνωμένων Πολιτειών χορήγησε στις τράπεζες που ζήτησαν στήριξη χρήμα σχεδόν χωρίς τόκο. Στην Ευρώπη οι ηγέτες της Γαλλίας και Γερμανίας που «ελέω Θεού» οδηγούν τις τύχες της Ευρώπης αρνούνται την έκδοση ευρωπαϊκού ομολόγου, διότι δεν συμφέρει πρωτίστως την Γερμανία.

Η Γερμανία της Μέρκελ σφίγγει το ζωνάρι των λαών της Ευρώπης με λιτότητα και ανεργία που προκαλεί η ύφεση της οικονομίας. Η ηγεσία της Ευρώπης αρνείται μια αναπτυξιακή πολιτική και την ΕΚΤ να εκδίδει χαρτονόμισμα, όπως η κεντρική τράπεζα των ΗΠΑ. Άφρονες ηγέτες παιδεύουν του λαούς .

Ο Δημοσιογράφος ΠΑΥΛΟΣ ΤΣΙΜΑΣ γράφει για μια παρόμοια πρόταση του Γάλλου σοσιαλιστή ηγέτη Μισέλ Ροκάρ στα «ΝΕΑ.»

"Η πρόταση Ροκάρ είναι να κάνει αυτό ακριβώς η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα. Να προσφέρει απεριόριστη ρευστότητα με επιτόκιο 0,01% όχι απευθείας στα κράτη (αφού αυτό απαγορεύεται από το καταστατικό της) αλλά σε διεθνείς οργανισμούς, όπως η Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων, που μπορούν με τη σειρά τους να δανείσουν με επιτόκιο 0,02% τα κράτη ώστε να αναχρηματοδοτούν τα παλιά τους χρέη. 'Ωστε το βάρος των παλιών χρεών να μην παρασύρει σε ένα σπιράλ θανάτου την ευρωπαϊκή οικονομία. Και να μην επιβαρύνονται με υπερβολικές και υφεσιακές συνταγές λιτότητας οι πολίτες των υπερχρεωμένων χωρών, οι οποίοι θα έπρεπε να δικαιούνται τουλάχιστον τη μεταχείριση που είχαν οι μέτοχοι των υπερχρεωμένων τραπεζών, αντί να βλέπουν τα εισοδήματά τους να περικόπτονται.

Ενδιαφέρουσα ιδέα. Ηλθε φαίνεται ο καιρός τέτοιων ιδεών. Που δεν μας δίνουν, βέβαια, κανένα άλλοθι να αποφύγουμε το χρέος απέναντι στον εαυτό μας και τα παιδιά μας - να πετάξουμε, δηλαδή, στα σκουπίδια το παλιό, σπάταλο, πελατειακό, διεφθαρμένο, παρασιτικό, αντιπαραγωγικό ελληνικό μοντέλο, να το αλλάξουμε. Αλλά προτείνουν έναν εναλλακτικό δρόμο για την Ευρώπη, απέναντι στην οικονομική θρησκοληψία της κ. Μέρκελ, που απειλεί να βυθίσει οριστικά την ήπειρο στη θανάσιμη παγίδα του χρέους.»

Η ΟΚΝΗΡΙΑ ΤΩΝ ΔΙΑΝΟΟΥΜΕΝΩΝ

Αρκετοί διανοούμενοι ενσωματώθηκαν στο σύστημα εξουσίας και πολλοί βλέποντας το τραίνο να εκτροχιάζεται σφύριζαν αδιάφορα. Αναμφισβήτητα πολλοί διανοούμενοι όταν πρέπει να μιλούν σιωπούν, ή όταν μιλούν γίνονται παπαγαλάκια της εξουσίας. Σχετικά για το θέμα γράφει στην στήλη του στα «ΝΕΑ» και ο δημοσιογράφος συγγραφέας ΤΑΚΗΣ ΘΕΟΔΩΡΟΠΟΥΛΟΣ

"Αν η χώρα μας, αντί να φτιάξει μουσεία, αντί να αξιοποιήσει τον πολιτισμικό της πλούτο, οργάνωσε Ολυμπιακούς Αγώνες, αυτό το οφείλουμε σε μεγάλο βαθμό στην κοινωνική αδράνεια του λεγόμενου πνευματικού κόσμου μας. Αν τα πανεπιστήμιά μας σήμερα είναι ερείπια τα οποία, σε αντίθεση με τα αρχαία ερείπια που διαθέτει ο τόπος μας, δεν ενδιαφέρουν κανέναν εκτός απ' τους πρυτάνεις τους, αυτό το οφείλουμε σε μεγάλο βαθμό στην πνευματική οκνηρία μιας κοινωνίας που ποτέ δεν φρόντισαν να τη θεραπεύσουν οι ταγοί της. Και το σημαντικότερο: αν η ευρωπαϊκή Ελλάδα καταρρέει σήμερα απαξιωμένη στα μάτια των εταίρων της, αυτό το οφείλουμε στο ότι δεν άνοιξε ποτέ μια δημόσια συζήτηση για τη σχέση μας με την Ευρώπη. Οχι την Ευρώπη των δανείων και των επιτοκίων, αλλά αυτή την Ευρώπη που κάποτε θεωρούσε ότι δεν μπορεί να υπάρξει αν ο Παρθενώνας δεν βρίσκεται μέσα στα σύνορά της.

Εργαστήκαμε σκληρά για να εξορίσουμε κάθε ίχνος διανόησης από την κοινωνική συναλλαγή. Αν όμως θέλουμε το σήμερα να έχει και αύριο, κάπως θα πρέπει να διανοηθούμε.»