Η ΣΠΟΡΑ
Δεν είμαι του χεριού σας.
Και δεν θα γίνω ούτε του
ποδιού σας.
Σκουλίκι να με πατήσετε.
Όμοιος σας δεν θα γίνω. 
Ελεύθερος κι ανεξάρτητος
και αιωνίως νέος στην ψυχή
θα μείνω.

Δεν θα γεράσω εγώ γιατί
είμαι από ατσάλι.
Είμαι παιδί της φωτιάς.
Από το σώμα μου
ατσάλινα καρφιά.
Θα μοχθήσω χωρίς
τα πρέπει σας, που¨
Σκλαβώνουν την ζωή μας.
Ελεύθερος να ζήσω.

Το σπόρο να σπείρω για
μια ηλιόλουστη κοινωνία.
Χωρίς σκιές και αντάρες.
Με το αίμα της καρδιάς μου
να φωτίσω.
ΜΑΝΟΥΣΟΣ Γ. ΔΑΣΚΑΛΑΚΗΣ