ΚΥΒΕΡΝΗΣΕΙΣ, ΤΡΑΠΕΖΕΣ, ΠΟΛΙΤΕΣ
ΜΑΝΟΥΣΟΣ Γ. ΔΑΣΚΑΛΑΚΗΣ
Οι τράπεζες δεν άφηναν κανένα να ησυχάσει στην μεσημεριανή "σιέστα" και έδιναν στους πάντες αφειδώς δάνεια κερδοσκοπώντας χωρίς όρια.Προφανώς πλείστοι αφελείς τα έπαιρναν και δημιουργήθηκε καταναλωτικό όργιο από εισαγόμενα προϊόντα.Παράλληλα η παραγωγική βάση της χώρας μεταφερόταν στις γειτονικές βαλκανικές χώρες, ή έβαζε λουκέτο από τον άνισο ανταγωνισμό από τα εισαγόμενα προϊόντα από τις χώρες φθηνού εργατικού κόστους κυρίως της Ασίας.Προσωπικά επειδή γεννήθηκα το 1948 και ανήκω σε μια δύσκολη σκληροτράχηλη μετακατοχική γενιά μεγαλωμένη με στερήσεις και συνηθισμένη -όχι βέβαια η ολότητα- στην λιτότητα και στην αποταμίευση- τραβούσα τα μαλλιά μου βλέποντας αυτόν τον άκρατο καταναλωτισμό χωρίς όρια.Βεβαίως έχει ευθύνη, εκτός από την κύρια ευθύνη των τραπεζών που δίνουν τον τόνο και κατευθύνουν ομού με τις κυβερνήσεις την οικονομία και ο πολίτης.Ο πολίτης έδινε με την ψήφο του την εμπιστοσύνη του στα δύο κόμματα εξουσίας με ποσοστό στους δύο εικονικούς "μονομάχους" που υπερέβαινε το 85% . Το κράτος όμως το χρεοκόπησαν οι πολιτικοί των κυβερνώντων κομμάτων με τον υπερδανεισμό χωρίς την αίσθηση της ευθύνης απέναντι στην κοινότητα,το πελατειακό κράτος, την διαπλοκή, την εκτεταμένη διαφθορά την αδυναμία για πάταξη της φοροδιαφυγής,την απουσία οράματος για τη χώρα,την έλλειψη βούλησης για οργάνωση σύγχρονης διοίκησης.Δεν ωφελεί πια να θρηνούμε επί των ερειπίων. Μπορεί μαζί να μην τα φάγαμε αλλά η παθητικότητα του πολίτη, στις νοσηρές καταστάσεις η απαίτηση για την ατομική εξυπηρέτηση και το δίκαι του αίματος,και όχι της κοινωνίας και της αλληλεγγύης των πολιτών, το ζήτω στους δημαγωγούς,ο κυβερνητικός συνδικαλισμός, τα προνόμια των συντεχνιών, η απουσία καταναλωτικής συνείδησης δεν οδηγεί σε συνειδητοποιημένους και ενεργούς πολίτες με αρετή με μέτρο ανοιχτό μυαλό και ελεύθερη συνείδηση.Ιδού τα αποτελέσματα.