ΗΤΑΝ ΠΟΙΗΤΗΣ
Ήταν λίγα χρόνια μετά την πτώση
της χούντας.
Ένας ψηλός και λιγνός άνδρας
μιλούσε από τον εξώστη 
ενός ξενοδοχείου. 
Στην κεντρική πλατεία τς πόλης μου.
Το κόμμα του και η σοβαρή 
ρητορική του δεν μαγνήτιζε
τα πλήθη κι ο κόσμος ήταν 
λιγοστός.

"Είναι και ποιητής ο ομιλητής" άκουσα
να ψιθυρίζουν πλησίον μου.
Πράγματι ήταν από τους μεγάλους
ποιητές της γενιάς του και όχι μόνο.

Ήταν αυτός που έγραψε την σοφία
για τις λέξεις
που πρέπει "να καρφώνονται
με πρόκες στον τοίχο
για να μην τις παίρνει ο άνεμος."
ΜΑΝΟΥΣΟΣ Γ. ΔΑΣΚΑΛΑΚΗΣ