Πέμπτη 19 Ιουνίου 2014

ΨΥΧΟΘΕΡΑΠΕΙΑ 
Είμαι αυτοδίδακτος 
αλλά,όχι και αδίδακτος.
Διάβασα αμέτρητα βιβλία. 
Καλλιέργησα μόνος τον εαυτόν μου.
Δούλεψα πολύ στην ζωή μου.
Τράβηξα πολύ κουπί.
Σε καιρούς χαλεπούς.
Και σε πέτρινα χρόνια.

Όταν άρχισα να γράφω εισέπραξα
απόρριψη, κοινώς φτύσιμο
από ορισμένους κακεντρεχής
επειδή υπάρχουν
στην κοινωνία τα κλισέ.
"Ότι όποιος δεν διαθέτει τίτλους
σπουδών είναι και αγράμματος."

Δηλαδή εμμέσως μου είπαν κάποιοι
μικρόνοες ότι¨ "ούτε να σκέπτομαι
δικαιούμαι ούτε να ομιλώ."

"Γιατί παρακαλώ να έχουν δικαιώματα
οι ταπεινοί άνθρωποι
και οι λαϊκής καταγωγής;"
Ίσως να επιθυμούν οι κακοί.
Να χτίσουν τείχη παντοτινά.
Στον Καιάδα ή
στις χαμαλοδουλειές των αστών.
Τι φρίκη παππού!!

Θα μονολογούν μεθαύριο
τα εγγόνια μου.
Όταν θα τους διηγούμαι
με λίγα λόγια- διότι
απεχθάνομαι την φλυαρία-
την ιστορία της ζωής μου.
Ναι. Πόνεσα, πληγώθηκα,
δάκρυσα, έκλαψα.

Επίσης χάρηκα και
αισθάνθηκα υπερήφανος
με τις επιτυχίες μου.
Ένας απλός κοινός άνθρωπος
είμαι, ένα μυρμηγκάκι
σε μια γωνιά του κόσμου.
ΜΑΝΟΥΣΟΣ Γ. ΔΑΣΚΑΛΑΚΗΣ
ΧΑΝΙΑ 17-6-2014

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου