ΓΙΑΤΙ;
Λυπήσου με ζωή μη με πονάς.
Τι σού`κανα και δεν με παρατάς;
Παιδί σου είμαι κι εγώ πρόσεξε
με για λίγο.
Μη με χτυπάς κάθε τόσο στον τοίχο.
Ψυχή έχω κι εγώ δεν είμαι από ατσάλι.
Δεν έχω άλλο χυμό να σφίγγεις
σαν το πορτοκάλι.
Με στέρεψαν τα δάκρυα κι οι καημοί.
Δεν έχω πια ζωή και αναπνοή.
ΜΑΝΟΥΣΟΣ Γ. ΔΑΣΚΑΛΑΚΗΣ