«Η πλοκή {η δέση και η λύση}του έργου είναι πολύ καλά σκηνοθετημένη.
Η περιπέτεια{η διαδικασία της μετάπτωσης των ηρώων από την ευτυχία στην δυστυχία και αντίστροφα} είναι έντονη και δραματική , έτσι ώστε να προκαλεί στον αναγνώστη {ή ακροατή} έλεος και φόβο για του πάσχοντες, δηλαδή οίκτο και συμπάθεια, μα και φόβο μήπως κι αυτός κάποτε βρεθεί στην ίδια τραγική μοίρα.
Το ήθος {ο χαρακτήρας των ηρώων, δηλαδή ο τρόπος με τον οποίο συμπεριφέρονται
και αντιδρούν οι ήρωες στις διάφορες καταστάσεις} απεικονίζεται και σκιαγραφείται εναργέστατα. Η γλώσσα είναι η σημερινή καθομιλουμένη δημοτική , κατανοητή από τον οποιασδήποτε παιδείας και μόρφωσης άνθρωπο.
Το έργο θα είναι πολύτιμο για τους μελλοντικούς κοινωνιολόγους λαογράφους.
Αλλά πέραν τούτου πιστεύω ότι αν γινότανε κινηματογραφική ταινία , θα ήταν εξαιρετική».
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΓΕΩΡΓΑΚΑΚΗΣ ΦΙΛΟΛΟΓΟΣ
Σχόλιο του Δ.Γ. για την νουβέλα του Μανούσου Γ. Δασκαλάκη «Η απαγωγή του Αχιλλέα».