ΜΑΤΙΕΣ ΣΤΑ ΓΕΓΟΝΟΤΑ
ΓΡΑΦΕΙ Ο ΜΑΝΟΥΣΟΣ Γ. ΔΑΣΚΑΛΑΚΗΣ
ΣΤΗΡΙΞΗ ΤΟΠΙΚΩΝ ΠΡΟΙΟΝΤΩΝ
Άλλοι την παγκοσμιοποίηση την αισθάνονται ως ευλογία και άλλη ως απειλή.
Ποίοι την αισθάνονται ως ευλογία; Οπωσδήποτε οι ισχυροί της αγοράς οι πολυεθνικές εταιρίες, οι μεγάλες εξαγωγικές ΑΕ, το τραπεζικό κεφάλαιο, τα μεγάλα επενδυτικά κεφάλαια {Φαντς},που κινούνται ελεύθερα σε όλο τον κόσμο και κερδοσκοπούν αποσταθεροποιώντας τις οικονομίες διαφόρων κρατών. Καθώς επίσης τα συνδεδεμένα με τα κεφάλαια αυτά στελέχη και συμφέροντα. Για ποιούς είναι απειλή η παγκόσμια ανοιχτή αγορά; Για τους εργαζόμενους που βλέπουν τις θέσεις εργασίας τους να χάνονται, και τις εταιρίες να μετακινούνται στις χώρες φθηνού εργατικού κόστους. Για τους βιοτέχνες οι οποίοι βλέπουν να μη παίρνουν δασμολογικές προφυλάξεις τα κράτη, και να μη προστατεύσουν τα εθνικά προϊόντα όπως το παλιό καλό καιρό του κρατικού προστατευτισμού..
Έτσι αντιμετωπίζουν τον ανταγωνισμό από πάμφθηνα Ασιατικά και άλλων χωρών προϊόντα. Τα οποία έρχονται στην Ελλάδα, και στην Ευρώπη που ανήκομε,{Θυμάστε τη ρήση του γέρο Καραμανλή¨»Ανήκομεν στην Δύσιν»} από τις χώρες του λεγόμενου τρίτου κόσμου, που έχουν φθηνό εργατικό κόστος, και τους ίδιους να απολύουν το προσωπικό τους και να εντάσσονται στο άνεργο εργατικό δυναμικό, και μάλιστα σε μεγάλη ηλικία στην οποία δεν μπορούν να βρουν ξανά εργασία. Για τους αγρότες οι οποίοι έχουν να αντιμετωπίσουν τα φθηνά αγροτικά προϊόντα από τις φτωχότερες χώρες του τρίτου κόσμου και όχι μόνο. Ήδη στην Ελλάδα οι αγρότες έχουν συρρικνωθεί σε διψήφιο αριθμό, η δε συνεισφορά τους στο εθνικό εισόδημα είναι μόλις 3% του ΑΕΠ. Θα με ρωτήσετε; Εάν έχουν σχέση αυτά με τον τίτλο του κειμένου. Δείτε παρακάτω. Στο πλαίσιο λοιπόν της ελεύθερης {βλέπε ασύδοτης αγοράς} έχουν εξαγοραστεί από ξένες εταιρίες σχεδόν όλα τα Ελληνικά μεγάλα σούπερ μάρκετ.{Αλυσίδες τροφίμων.} Τα κεντρικά τους βρίσκονται στις μεγάλες Ευρωπαϊκές χώρες. Οι επιχειρήσεις αυτές δεν λειτουργούν με συναισθηματικούς όρους . Δηλαδή π.χ.¨»Διατηρούμε εμείς οι πολυεθνικές καταστήματα στην Κρήτη και χρειάζεται να στηρίξουμε τα Κρητικά προϊόντα, επειδή τα παράγουν Κρητικοί αγρότες, και θέλουμε να διατηρηθεί η παράδοση του νησιού. Θα τους στηρίξουμε επειδή έχουν οικογένειες κι είναι καλοί άνθρωποι».
Τα πολυεθνικά σούπερ μάρκετς λειτουργούν με κριτήρια και όρους αγοράς, και ανταγωνισμού.
Προμηθεύονται αγροτικά προϊόντα κι όχι μόνο, από τις Χώρες στις οποίες θα τα αγοράσουν σε φθηνότερη τιμή. Αυτός είναι ο λόγος που δεν προσήλθαν στο κάλεσμα που τους έκανε η Νομαρχιακά αυτοδιοίκηση Χανίων για την παραχώρηση Κρητικής γωνίας, για να προωθήσουν τα Κρητικά προϊόντα. Στον διάλογο στο Νομαρχιακό μέγαρο προσήλθαν μονάχα οι τοπικές επιχειρήσεις όπως το ΙΝΚΑ και η «Ένωση Παντοπωλών» όπου είναι στενά συνδεδεμένες συναισθηματικά και με δεσμούς αίματος με την τοπική κοινωνία. Καλή η προσπάθεια της Ν.Α. αλλά ουτοπική και ρομαντική για να μη την χαρακτηρίσω λαϊκίστικη. Μάλιστα από μια παράταξη η οποία ορκίζεται αιώνια πίστη στους κανόνες της ελεύθερης αγοράς. Δεν το γνωρίζει ότι η αγορά δεν λειτουργεί συναισθηματικά;. Μήπως όμως οι καλοί άνθρωποι οι ξενοδόχοι μας που έχουν Ελληνικές επιχειρήσεις προσφέρουν Κρητικά και εν γένει Ελληνικά προϊόντα στα πρωϊνά και στα γεύματα των τουριστών; Τι κρίμα ούτε αυτοί σκέφτονται συναισθηματικά αλλά με όρους αγοράς. Κοντολογίς. «Μία είναι η ουσία δεν υπάρχει αθανασία που λέει κι ο ποιητής. Σε αυτή την άγρια ζούγκλα της ανοιχτής αγοράς επιβιώνει αυτός που μπορεί να προσαρμοστεί στις εκάστοτε συνθήκες.{κοινωνικός Δαρβινισμός} Όσο επικρατούν αυτοί οι κανόνες το μόνο που μένει είναι η οργάνωση των παραγωγικών αγροτικών και άλλων στρωμάτων σε μεγάλες και οργανωμένες μονάδες συνεταιριστικές κοινοπρακτικές , μεγάλες Α.Ε οιασδήποτε μορφής εν πάση περιπτώσει αλλά στην επιδίωξη στόχο «εν τη ισχύ η ενώσει» αρκεί να είναι ανταγωνιστικές και να μπορούν να διαθέτουν σε χαμηλές τιμές τα προϊόντα τους στο εσωτερικό και το εξωτερικό. Για περισσότερες λεπτομέρειες ρωτήστε τους ειδικούς επιστήμονες. Λησμόνησα να σας πω και το άλλο
ανέκδοτο που μου έλεγε φίλος οικονομολόγος. ¨»Εάν εμποδιστούν οι χώρες του τρίτου κόσμου, να εξάγουν φθηνά αγροτικά προϊόντα στις ανεπτυγμένες χώρες του πρώτου κόσμου πως θα αναπτυχθούν οι ίδιες; Πες μου εσύ που συμπονάς τους φτωχούς του τρίτου κόσμου.»