ΜΑΤΙΕΣ ΣΤΑ ΓΕΓΟΝΟΤΑ
ΓΡΑΦΕΙ Ο ΜΑΝΟΥΣΟΣ Γ. ΔΑΣΚΑΛΑΚΗΣ
ΜΕΤΕΞΕΤΑΣΤΕΟΙ ΣΤΗΝ ΕΥΡΩΠΗ
Μείναμε μετεξεταστέοι στην Ευρώπη και αποφάσισαν τα δύο κόμματα εξουσίας να αλληλοφαγωθούν με εξεταστικές επιτροπές για την οικονομία, για να διαπιστωθεί ποιος «βλάπτει περισσότερο ή λιγότερο την Δανιμαρκία». Αυτό λέει κι ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης Αντώνης Σαμαράς. «Ναι αλλά να γίνουν εξεταστικές από το 1980». Ο κυρ Αντώνης βεβαίως, βεβαίως έχει ένα λόγο παραπάνω να το λέει γιατί η Ν.Δ. έχει περίσσια λερωμένη την φωλιά της τα τελευταία χρόνια διακυβέρνησης της χώρας. Μάλιστα φρόντισε να κλείσει εγκαίρως τη βουλή για να παραγραφούν όλες οι παρανομίες των υπουργών της ,σύμφωνα με τον χαριστικό νόμο περί «ευθύνης υπουργών», ή καλύτερα περί ανευθυνότητας υπουργών. Σαν δεν ντρέπονται που εγκατέλειψαν την εξουσία σαν κοινοί κλεφτοκοτάδες. Πράγματι η ταπεινή και δική μου γνώμη είναι ότι δεν ωφελεί η εξεταστική επιτροπή για την οικονομία. Όχι τόσο ότι το ΠΑΣΟΚ δεν θα έχει τη συναίνεση της Ν.Δ. διότι αυτό δεν έχει σημασία μια και την έχουν εγκαταλείψει και απαξιώσει και οι δικοί της οπαδοί και ψηφοφόροι. {Εννοείτε βέβαια ότι δεν μιλάμε για ποινικές ευθύνες οι οποίες είναι δουλειά της δικαιοσύνης όσες δεν έχουν παραγραφεί.}. Πολιτικές ευθύνες έχουν και τα δύο κόμματα τα οποία έχουν κυβερνήσει την Ελλάδα τα τελευταία 35 χρόνια. Για το σπάταλο γραφειοκρατικό και πελατειακό κράτος. Διότι και τα δυο κόμματα εξουσίας χρησιμοποίησαν το κράτος ως λάφυρο, για να βολέψουν τα στελέχη τους και τον κομματικό τους στρατό. Κανένα κόμμα δεν σεβάστηκε τα χρήματα των φορολογουμένων και αδιαφανώς τα λεηλάτησε. Οι διορισμοί από πόρτες και παράθυρα με αναξιοκρατικό τρόπο υπερδιόγκωσαν το δημόσιο χωρίς να το εκσυγχρονίσουν. Η ΔΙΑΦΘΟΡΑ ΥΠΑΡΧΕΙ ΠΑΡΟΥΣΑ ΣΕ ΝΕΥΡΑΛΓΙΚΟΥΣ ΤΟΜΕΙΣ ΤΗΣ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΔΙΟΙΗΚΗΣΗΣ. Είναι αδιαμφισβήτητο γεγονός έστω κι αν δεν το παραδέχονται τα κόμματα, ότι μίζες δεν έχει δώσει μόνο η ΖΗΜΕΝΣ. Ας μην αυταπατώμεθα. οι πολυεθνικές και οι μεγάλες επιχειρήσεις έχουν αναγάγει τις μίζες σε επιστήμη. Επίσης ευνούχισαν την νεολαία με το όνειρο του διορισμού στο δημόσιο δια πλαγίων μέσων ,και υπέσκαψαν τα όνειρα της για ρίσκο και περιπέτειες στον δρόμο της γόνιμης παραγωγικής εργασίας και του επιχειρείν.
Δεν βοήθησαν και οι δυο κυβερνήσεις του δικομματισμού στην ανάπτυξη της οικονομίας, προς την κατεύθυνση των παραγωγικών επενδύσεων παρά μείναμε αθωράκιστοι παραγωγικά, και εισάγουμε σχεδόν τα πάντα ως ανίκανα βρέφη περιμένοντας το μητρικό γάλα των άλλων που δεν είναι δωρεάν αλλά έχει ακριβό αντίτιμο. Ένας φίλος μου έλεγε την εξής αλληγορική ιστορία. « Ο παππούς μου έλεγε ότι οι αρκούδες είναι λαίμαργα ζώα. Ανέβηκε λοιπόν μια αρκούδα σε μια βελανιδιά και άρχισε να τρώει μέχρι σκασμού. Όταν ήρθε η ώρα της… αφόδευσης ζορίστηκε τόσο πολύ που έβγαλε πολύ αίμα.» Το θέμα είναι ότι δεν έχουμε πολλές λαίμαργες αρκούδες στο …ζωικό βασίλειο. Και εδώ λοιπόν ισχύει το ρητό ¨»Άλλος γ…και άλλος πληρώνει. Όμως ας μη βγάζει την ουρά του απέξω και ο πολίτης. ο οποίος στην πλειοψηφία του σκέπτεται ατομικά, και ψηφίζει τον εκπρόσωπο του με κριτήριο την προσωπική εξυπηρέτηση. Αδιαφορεί για την ευημερία του συνόλου όπου κι αυτός θα έχει το δικό του μερίδιο, και επειδή δεν έχει αυτός ..κατσίκα εύχεται να ψοφήσει η κατσίκα του γείτονα.