ΜΑΤΙΕΣ ΣΤΑ ΓΕΓΟΝΟΤΑ
ΠΟΙΟΣ ΜΑΣ ΚΟΡΟΙΔΕΥΕΙ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ;
ΓΡΑΦΕΙ Ο ΜΑΝΟΥΣΟΣ Γ. ΔΑΣΚΑΛΑΚΗΣ
Ποιος κατάντησε την δημόσια οικονομία σε αυτό το χάλι και περίγελο του κόσμου;
Τα δύο κόμματα εξουσίας που κυβερνούν από το 1974. «Εσείς φταίτε» λέει το ΠΑΣΟΚ στην Ν.Δ. και την δείχνει με το δάχτυλο. «Όχι δεν φταίμε εμείς διότι εσείς εφαρμόσατε πρώτοι την δημιουργική λογιστική και τις αλχημείες με τους προϋπολογισμούς και τα ελλείμματα».Ανταπαντά η Ν.Δ. και παίζετε μια κολοκυθιά αλληλοκατηγοριών με τον λαό εμβρόντητο να μπερδεύετε και να μη ξέρει ποιόν να πιστέψει. Το αποτέλεσμα θα είναι να απαξιώσει πλήρως το πολιτικό σύστημα και να ψάχνει για σωτήρες να μας κυβερνήσουν. Όπως τον γελοίο και ανεκδιήγητο Μπερλουσκόνι που επέλεξαν έπειτα από την κατάρρευση των παλιών κομμάτων στην Ιταλία. Σε μια τέτοια πολιτική κρίση θα φουντώνει η ανασφάλεια και το άγχος της επιβίωσης των μικροαστικών και εργατικών στρωμάτων. Μέσα από τα χαλάσματα και το χάος βρίσκει την ευκαιρία και η ακροδεξιά να αντλήσει εκλογική πελατεία από τους πελαγωμένους και απελπισμένους ψηφοφόρους .Με τον λαϊκίστικο της λόγο υπόσχεται τα πάντα στους πάντες και αλλάζει εύκολα στροφή και πολιτική όπως τα πουκάμισα Είναι πότε με την αριστερά, πότε με την δεξιά, πότε με τους συντηρητικούς πότε με τους νεοφιλελεύθερους και πότε με τους ακραίους. Και με τον χωροφύλαξ, και με τον αστυφύλαξ και με τον «Τσε» Γκεβάρα, και με τον Φιντέλ Κάστρο και με τον Λεπέν και τον δικτάτορα Παπαδόπουλο. Η ακροδεξιά διαθέτει και ομάδες κρούσεως προβαίνοντας σε βίαιες ενέργειες ξυλοδαρμούς αντιπάλων και εμπρησμούς, αλλά βεβαίως δεν το παραδέχεται ποτέ και το διαψεύδει δημοσίως. Αν πεις σε κάποιον οπαδό της ότι είναι ακροδεξιός αυτός αμέσως το αρνείται και σου απαντά ότι.¨ «Δεν είμαι ακροδεξιός είμαι πατριώτης»
Αυτό το άγριο κλίμα της απελπισίας και της ανασφάλειας το δημιουργεί ο καπιταλισμός όταν λειτουργεί ασύδοτα αλλά και η δημόσια διοίκηση όταν εργάζεται για λογαριασμό των μεγάλων και θηριωδών συμφερόντων, απεμπολώντας τα δίκαια των εργαζομένων. Στις κοινωνίες που δεν υπάρχει ο αναγκαίος κοινωνικός έλεγχος και το στιβαρό και παρεμβατικό χέρι του κράτους ρυθμιστή, τότε δημιουργείται μια κοινωνία οπού ο άνθρωπος είναι για τον άνθρωπο λύκος “homo hominy lupus» kαι «όλοι είναι εναντίον όλων» Στις χαλεπές ημέρες μας αυτό έχει γίνει .Οι ρυθμίσεις που έχουν καθιερωθεί παγκοσμίως έχουν δημιουργήσει μια ασυδοσία και ασυλία στο τραπεζικό -χρηματιστικό κεφάλαιο και στις γενικά στις αγορές, και στις μεγάλες πολυεθνικές οι οποίες δρουν ανενόχλητες αποσταθεροποιώντας οικονομίες και βυθίζοντας σε θλίψη τους λαούς. Που είναι τα κοινωνικά κινήματα; Που είναι οι λαοί στους δρόμους να αναγκάσουν τους κλειδοκράτορες σε άτακτη φυγή;