ΧΡΥΣΕ ΜΟΥ ΗΛΙΕ


Ήλιε μου καλέ μου ήλιε,
φίλε μου χρυσέ μου φίλε.
Μόνο εσύ με ανασταίνεις,
την μοναξιά μου καταλαβαίνεις.
Θα σ`ανοίξω την καρδιά μου
με τις αχτίδες σου να μ`αγκαλιάσεις .
Να με ζεστάνεις και να με γιάνεις.


Τώρα με την κιθάρα μου,
τραγουδώ για τη λαχτάρα μου.
Με στίχους επικοινωνώ
για ένα ωραίο νιο.
που κουβαλούσε οχλοβοές
από βουνά και ρεματιές.
με το όνειρο στο χέρι
της τύχης έστηνε καρτέρι.
Νόμιζε ότι θα ζήσει το όνειρο
γεμάτο αστέρια και χαρές,
χωρίς πικρές ανηφοριές.
Μα η ζωή τα έχει όλα ,
δεν είναι τα πάντα φεγγοβόλα.
Όσο ωριμάζει η φαντασία
και τα μαλλιά γίνονται γκρίζα
Έρχεται πείρα και σοφία.

ΜΑΝΟΥΣΟΣ Γ. ΔΑΣΚΑΛΑΚΗΣ