ΤΑ ΓΕΡΑΚΙΑ ΟΙ ΓΥΠΕΣ ΚΑΙ ΤΑ ΠΕΡΙΣΤΕΡΙΑ

ΓΡΑΦΕΙ Ο ΜΑΝΟΥΣΟΣ Γ. ΔΑΣΚΑΛΑΚΗΣ

Δεν υπάρχει καμιά αμφιβολία ότι ο Γιώργος Α. Παπανδρέου ήταν ανάξιος ν αναλάβει το υψηλό αξίωμα

του πρωθυπουργού της χώρας. Έγινε πρωθυπουργός από επαγγελματίας πολιτικός, χωρίς να εργαστεί ποτέ στην ζωή του, χάριν του ονόματος κι όχι χάριν στις ικανότητες του. Πολιτεύτηκε μαζεύοντας γύρω του φίλους και κολιτούς. Κι ενώ η Ελλάδα χρωστούσε μυθώδη ποσά, ενώ μαινόταν η κρίση στην Αμερική κι έφθασε ταχύτατα και στην Ευρώπη πίστεψε τον Κ. Καραμανλή τον μικρό, όπου ισχυριζόταν ότι¨ «έχουμε μια θωρακισμένη οικονομία». Για να εκλεγεί άρχισε τα συνηθισμένα θα.θα αλλά όταν εξελέγη στην θέση του πρωθυπουργού έκλασε μέντες όπως θα`λεγε και ο Λάκης Λαζόπουλος. Δε πιστεύω αυτό που λένε ορισμένοι, ότι ήταν σε διατεταγμένη υπηρεσία, για να οδηγήσει την Ευρώπη στο Δ.Ν.Τ Η Ελλάδα δεν είναι το κέντρο του κόσμου αλλά μικρό μέρος, το 2,5% του ΑΕΠ ενός ευρύτερου συνόλου που είναι η ευρωζώνη. Στην Ευρωζώνη κυριαρχεί η Γερμανία με βοηθό και συνένοχο την Γαλλία. Δεν νομίζω να ερχόταν ποτέ το Δ.Ν.Τ στην Ευρώπη αν δεν το ήθελαν οι μεγάλες δυνάμεις της Ευρώπης, οι οποίες κυριαρχούν. Απλώς ο Γιωργάκης ο μικρός, τους έδωσε την αφορμή. Η Αμερική που ελέγχει το Δ.Ν.Τ συμμάχησε με την Ευρώπη , ή πιο σωστά το Αμερικάνικο μεγάλο κεφάλαιο, συμμάχησε με το Ευρωπαϊκό μεγάλο κεφάλαιο, για να καθυποτάξει τους λαούς. Όλοι μαζί οι από πάνω, εναντίον των από κάτω, όπως λέει και ο Άρης Χατζηστεφάνου δημιουργός του ντοκυμαντέρ «χρεοκρατία». Ακολουθεί απόσπασμα άρθρου της οικονομικής συντάκτριας της «Καθημερινής Ζέτας Ζήκου

«Ιδιαίτερα αισιόδοξος, προφανώς, πρέπει να είναι και ο Γιώργος Παπανδρέου, που διασώθηκε πολιτικά από τον κύριο Παπαδήμο. Βεβαίως, ο τέως πρωθυπουργός, εκφράζοντας μια ιστορική ήττα, σηματοδότησε με την παραίτησή του την αναγκαστική, άτακτη υποχώρηση ενός πρωθυπουργού, βιαίως, στη σφαίρα των τελεσιγράφων των εταίρων - δανειστών μας. Ακόμη κι αν δεν οργίαζαν οι φήμες περί χρεοκοπίας, οι γερμανικές απειλές και τα σενάρια της δραχμής, οι περισσότεροι Έλληνες σφράγισαν μέσα τους τις ανατριχιαστικές εξελίξεις.

Αλλά, τα φανταστικά και αναπόδεικτα σενάρια που υποστηρίζουν ότι εκτελούσε διατεταγμένη υπηρεσία θα τον κυνηγούν. Ότι έγκαιρα είχε επιλεγεί ως ο πλέον «εύχρηστος» πρωθυπουργός για να οδηγήσει πειθήνια τη χώρα σε παραίτηση από την εθνική της κυριαρχία, καθιστώντας το ΔΝΤ έμμεσο ρυθμιστή των οικονομιών της Ευρωζώνης. Την κερκόπορτα για να μην εισβάλει η «τρόικα» και λεηλατήσει τη ζωή μας δεν τη φύλαξε κλειστή. Κανένας, όμως, δεν μπορεί να αποδείξει ότι προσυνεννοημένα την άνοιξε στους γύπες.
Δικαίως, λυσσώδης ήταν η απαίτηση των δανειστών μας να συνυπογράψει οπωσδήποτε και η αξιωματική αντιπολίτευση τους όρους της νέας δανειακής σύμβασης. Και ο Αντώνης Σαμαράς, υπέκυψε. Η Ν.Δ., όμως, έχει δηλώσει πως θα ψηφίσει μόνο όσα αφορούν το δάνειο και την 6η δόση και ότι δεν δέχεται φυσικά εκχώρηση εθνικής κυριαρχίας. Αλλά η εκχώρηση εθνικής κυριαρχίας υπάρχει στη δανειακή σύμβαση (όπως συνέβη και στην 1η), άρα συναινεί(;) ο Σαμαράς αφού ψηφίζει το δάνειο...»