ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ ΑΝΗΚΕΙ ΣΤΟΥΣ ΝΕΟΥΣ

Δεν γυρίζω την πλάτη μου
στο μέλλον.
Το μέλλον σ`εμένα ανήκει. 

Είμαι νέος ,
είμαι δημιουργός
είμαι της φύσης
ο πλαστουργός.

Το μέλλον σ`εκείνους ανήκει.
που το χαράσσουν
στους τοίχους με αίμα.
Ψημένοι στους αχούς,
του πολύβοου, πλήθους,
συντροφικά αγκαλιασμένοι.

Τραγουδάμε και προχωράμε
με φλόγα και πίστη στη νίκη.
Με σημαία την άδολη ψυχή μας.

Θα κτίσουμε με κόπους.
το νέο μας κόσμο
γκρεμίζοντας τείχη
που μπαίνουν εμπόδιο.

Θα λυγίσουμε κάγκελα και
φράχτες δεν είμαστε
της ζωής αποστάτες.

Δεν γυρίζω την
πλάτη μου στο μέλλον.
Το χρωστάω σε
αυτούς που αγαπάω.
Τα όνειρα μου να μη προδώσω .
Γυρίζω την πλάτη στις πληγές του.
Στο σάπιο παλιό κόσμο δεν ανήκω.

Το μέλλον σε εμένα χρωστάει.
Δεν θα αφήσω το παρελθόν,
να μου στερήσει τη νίκη.

Αγαπώ την πλάση
τον ήλιο, το άπλετο φως.
Το μέλλον στη γενιά μου ανήκει.
Θα υψώσω ιδεών σημαίες,
τραγουδώντας, θα δώσω τη μάχη.

ΜΑΝΟΥΣΟΣ Γ. ΔΑΣΚΑΛΑΚΗΣ