ΘΕΑΤΕΣ
Πως να μιλήσει ο ποιητής
για λουλούδια 
που ανθίζουν την άνοιξη;
Όταν ζητιανεύουν στο δρόμο τα 
φτωχά παιδιά , πλένοντας
τζάμια αυτοκινήτων;

Όταν ο παραπεταμένος
εργάτης στερείται το ψωμί,
και την ασφάλιση;
Πέπλος σιωπής έχει
πέσει στη πόλη από εκείνους
που τους τρώνε
το φαϊ και τα κλειδιά κρατούν.

Ματωμένες βουβές ψυχές,
Πληγωμένοι
αυριανοί πολίτες.
Οπλίτες της υπομονής
και του κουράγιου.

Στέκεστε αντίκρυ
και χύνετε ένα δάκρυ.
Για τη ζωή σας που φεύγει
χωρίς να χαιδεύει
τη πονεμένη ψυχή σας
τον αέρα που ανασαίνετε.

ΜΑΝΟΥΣΟΣ Γ. ΔΑΣΚΑΛΑΚΗΣ