Τετάρτη 27 Μαρτίου 2013


ΟΙ ΣΕΙΡΗΝΕΣ ΤΟΥ ΠΛΟΥΤΟΥ

Μικρό και ανώριμο παιδί
ξεκίνησε με λίγα εφόδια τη ζωή.
Συνεχώς άκουγε στον περίγυρο του
τους μεγάλους,
τις εφημερίδες, και τους "παπαγάλους."
Να επαινούν τον τάδε εφοπλιστή,
τον δείνα βιομήχανο, τον εισοδηματία
με βίλα στην Μύκονο επιβλητικό κτίριο
στο Λονδίνο, μετοχές στη Γουόλ Στριτ
και αστρονομικούς τραπεζικούς λογαριασμούς .

Στην εφηβεία είχει πρότυπο τους πλούσιους,
τους μεγιστάνες.
Περιφρονούσε τους φτωχούς χωρίς
"οικονομικό πρόσωπο"
και με πολλές ανικανοποίητες ανάγκες.
Στρώθηκε στη δουλειά μπλέχτηκε
με επιχειρήσεις απέκτησε πολλά λεφτά.

Ευτυχία όμως δεν μπορούσε να βρει πουθενά.
Γιατί η αγάπη και η ευτυχία δεν
είναι εμπορεύσιμα αγαθά.
"Όσα περισσότερα έχεις, τόσο λιγότερο είσαι"
είπε κάποτε ο σοφός, γέρο Καρλ Μαρξ
Στα σαράντα και κάτι , χάνει σε ατύχημα
το αγαπημένο του αγόρι.

Περίλυπος, απαρηγόρητος
βυθίστηκε στο πένθος.
Απομακρύνθηκε από το προσκήνιο
για δύο χρόνια.
Σκέφτηκε και διάβασε.
Στην επιστροφή ξεπούλησε
τα πάντα.

Κράτησε ένα χωριάτικο σπίτι
σε ένα ορεινό οικισμό.
Εκεί έζησε κοντά στη φύση
την υπόλοιπη ζωή του.

ΜΑΝΟΥΣΟΣ Γ. ΔΑΣΚΑΛΑΚΗΣ

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου