ΚΥΒΕΡΝΗΤΙΚΗ ΦΘΟΡΑ ΤΩΝ ΚΟΜΜΑΤΩΝ ΕΞΟΥΣΙΑΣ
Ακόμη δεν ανέλαβε σχεδόν η νέα κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ και δεν μας επιτρέπεται να μιλήσουμε για κυβερνητική φθορά. του ΠΑΣΟΚ. Θα μιλήσουμε γενικώς για την κυβερνητική φθορά των κομμάτων εξουσίας. Τα κόμματα εξουσίας στον Δυτικό κόσμο καλλιεργούν υπέρμετρες ελπίδες και προσδοκίες, στους ψηφοφόρους τους. πολύ περισσότερο στην Ελλάδα που υστερεί σε πολιτικό και σε πολιτιστικό επίπεδο, αλλά και σε σύγχρονους θεσμούς σε σχέση με τις προοδευμένες Ευρωπαικές χώρες, και τις ΗΠΑ. Στην Δυτική Ευρώπη απ ότι έχουμε διαβάσει σε σχετικά ρεπορτάζ δεν τολμούν οι πολιτικοί να υποσχεθούν πράγματα προεκλογικά, και να μην τα υλοποιήσουν . Τότε τους πήρε το ποτάμι.. Στην Ελλάδα όμως ακόμη υπάρχει υστέρηση μεταξύ υποσχέσεων και πραγματοποίησης έργου, αλλά και εκεί σιγά σιγά προσαρμόζονται το κόμματα και ακολουθούν την Ευρώπη. Πειθαναγκάζονται να το κάνουν για να κερδίσουν αξιοπιστία. Κι επειδή οι νεότερες γενιές ξέρουν περισσότερα γράμματα έχουν πτυχία, μάστερ και ντοκτορά, και δεν είναι οι αγράμματοι αγρότες και εργάτες παππούδες τους. Υπάρχει βέβαια κι ένα εύπιστο λαικό κοινό, αλλά όλο και λιγοστεύει.
Οι νεότερες γενιές βλέποντας την αναξιοπιστία της πολιτικής, της έχει γυρίσει την πλάτη. Γιαυτό βλέπουμε σε κάθε εκλογική αναμέτρηση μεγαλύτερη αποχή.
Αυτό δεν είναι παρήγορο ούτε ευχάριστο. Ιδιαίτερα όταν το παρατηρούμε εμείς οι παλιότερες γενιές, οι οποίες, ζήσαμε σε έντονα πολιτικοποιημένη εποχή κι ονειρευτήκαμε να αλλάξουμε τον κόσμο. »Ο κόσμος δεν θα αλλάξει ποτέ» λέει σε ένα δημοφιλές τραγούδι του, τον ΚΕΜΑΛ» προφανώς σε στιγμές απαισιοδοξίας ο σπουδαίος ποιητής Νίκος Γκάτσος. Κι όμως ο κόσμος αλλάζει αλλιώς θα ζούσαμε ακόμη στην εποχή των σπηλαίων. Ποιός όμως θα αγωνιστεί να τον αλλάξει αν όχι οι νέες γενιές που κρατούν το μέλλον ανά χείρας; «Κράτα με να σε κρατώ να ανεβούμε στο γιαλό.» λέει η λαική παροιμία.
Η διδαχή των αρχαίων Ελλήνων μέσα από το υπέροχο κείμενο του «Επιτάφιου» του Περικλή είναι ότι «Μόνο εμείς θεωρούμε όχι φιλήσυχο, αλλά άχρηστο αυτόν που δεν λαβαίνει καθόλου μέρος στα κοινά».»Μόνοι γαρ τον τε μηδέν των δε μετέχοντα ουκ απράγμονα , αλλ αχρείον νομίζομεν..»

ΜΑΝΟΥΣΟΣ Γ. .ΔΑΣΚΑΛΑΚ