ΑΦΙΕΡΩΜΑ ΣΤΟΝ ΝΙΚΟ ΚΟΥΝΔΟΥΡΟ ΑΠΟ ΤΟ ΔΗΠΕΘΕΚ
ΓΡΑΦΕΙ Ο ΜΑΝΟΥΣΟΣ Γ. ΔΑΣΚΑΛΑΚΗΣ

Το ΔΗΠΕΘΕΚ με τον άξιο καλλιτεχνικό διευθυντή του Μιχάλη Αεράκη πραγματοποιεί ένα αφιέρωμα , σήμερα Σάββατο 10 Απριλίου σενα από τους σημαντικότερους Έλληνες σκηνοθέτες τον Νίκο Κούνδουρο με μακρινή καταγωγή την παλιά επαρχία Σφακίων και την οικογένεια του πρωτοδίκη του Βάμου Μανούσου Κούνδουρου ο οποίος στον 19ο αιώνα έπαιξε σημαντικό ρόλο στην αυτονομία της Κρήτης κι όπου στην «ΚΡΗΤΙΚΗ ΠΟΛΙΤΕΊΑ»
ήταν αρχηγός του κόμματος των Συντηρητικών «καραβανάδων» και κυριότερος αντίπαλος του Ελευθερίου Βενιζέλου».
Τώρα πως αυτό το « παιδί» «χάλασε» και βρέθηκε με τους αριστερούς εξορία στην Μακρόνησο είναι για να κάνουμε και λίγο χιούμορ απορίας άξιον . Πάντως θυμάμαι ότι όταν η Νομαρχιακή αυτοδιοίηκηση επί Νομάρχη Γ.Κατσανεβάκη τίμησε το μεγάλο μας Μίκη θεοδωράκη οργάνωσε ένα συνέδριο προς τιμή του. Έγιναν διάφορες ομιλίες από τους σύνεδρους πανεπιστημιακούς καθηγητές για τον μεγάλο μας Μίκη και κάποιος από του συνέδρους μου είπε ¨
«Πως μπορώ να κάνω κριτική στο Μίκη Θεοδωράκη παρουσία του Μίκη Θεοδωράκη»
Θυμάμαι ότι ο Νίκος Κούνδουρος πιστός στις αριστερές αρχές του,ήταν ο μόνος ο οποίος έκανε κριτική στον Μίκη για τις πολιτικές του επιλογές να γίνει υπουργός στην κυβέρνηση της Ν.Δ. υπό τον Κ. Μητσοτάκη και είχε αναφέρει ότι είχε προφυλάξει τον Μίκη θεοδωράκη σε μια ομιλία του στο Πάντειο πανεπιστήμιο, από τους φοιτητές πού προσπαθούσαν να του πετάξουν τομάτες και αυγά.
Γιατί όπως είπε «οι μεγάλοι κάνουν και μεγάλα λάθη». Αυτός είναι ο Σφακιανός Νίκος Κούνδουρος ένας κοινωνικός αγωνιστής, κι ένας σπουδαίος σκηνοθέτης του κινηματογράφου που τιμά την Ελλάδα.





Ο Νίκος Κούνδουρος είναι ένας από τους σημαντικότερους σύγχρονους Έλληνες σκηνοθέτες.Γεννήθηκε στον Άγιο Νικόλαο Κρήτης στις 15 Δεκεμβρίου του 1926. Είναι γιος του δικηγόρου και πολιτικού Ιωσήφ Κούνδουρου. Σπούδασε ζωγραφική και γλυπτική στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών της Αθήνας από την οποία και αποφοίτησε το 1948. Λόγω πολιτικών πεποιθήσεων, εξορίστηκε στην Μακρονήσο Στα 28 του χρόνια αποφάσισε να ασχοληθεί με τον κινηματογράφο. Ξεκίνησε τη σταδιοδρομία του ως σκηνοθέτης με τη Μαγική Πόλη (1954), όπου συνδύασε τις επιρροές του από τον νεορεαλισμό με την εικαστική του ματιά. Με το σύνθετο και πρωτοποριακό έργο Ο Δράκος (1956), ο Νίκος Κούνδουρος καθιερώνεται. Ακολούθησαν "Οι παράνομοι" (1958), "Το ποτάμι" (1959), "Μικρές Αφροδίτες" (1963), "Το πρόσωπο της Μέδουσας" (1967), "Τα τραγούδια της φωτιάς" (1974) κ.ά.
Ο Ν. Κούνδουρος έχει επίσης αντιπροσωπεύσει τον ελληνικό κινηματογράφο πολλές φορές στο εξωτερικό όπως στο Φεστιβάλ Βενετίας το 1953 και 1956, στο Φεστιβάλ Βερολίνου το 1958, 1963 και 1967. Έχει επίσης τιμηθεί με το Πρώτο Βραβείο σκηνοθεσίας στο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης και Βερολίνου το 1963 για τη ταινία "Μικρές Αφροδίτες" καθώς και για τη ταινία του "Το ποτάμι" στο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης το 1959. Ειδικότερα για τη ταινία "Μικρές Αφροδίτες" τιμήθηκε και με το Βραβείο της Διεθνούς Ένωσης Κριτικών Κινηματογράφου. Η δε ταινία του "Ο Δράκος" χαρακτηρίστηκε ως η καλλίτερη ελληνική ταινία στη δεκαετία του 1950-1960. Τόσο η ελληνική όσο και η γαλλική και αγγλική τηλεόραση έχουν προβάλει κατ΄ επανάληψη ταινίες του Κούνδουρου. Σημειώνεται επίσης πως αντίγραφα (κόπιες) πολλών ταινιών του βρίσκονται στο Ευρωπαϊκό Μουσείο Κινηματογράφου, στη Γαλλική Ταινιοθήκη καθώς και στο Μητροπολιτικό (Μητροπόλιταν) Μουσείο της Νέας Υόρκης.
Ο Νίκος Κούνδουρος ομιλεί επίσης αγγλικά και είναι μόνιμος κάτοικος Αθηνών.
Σινεμά
• Μαγική πόλη (1954) {ΟΙ ΦΩΤΟΓΡΑΦΟΙ [1998}
• Ο δράκος (1956) {ΜΠΑΥΡΟΝ-ΜΠΑΛΑΝΤΑ ΓΙΑΕΝΑ ΔΑΙΜΟΝΑ 1992}
• Οι παράνομοι (1958) « 1922» 1975 {«ΜΠΟΡΝΤΕΛΟ 1984}
• Το ποτάμι (1960) {ΤΡΑΓΟΥΔΙΣΤΗΣ ΤΗΣ ΦΩΤΙΑΣ 1975}
Μικρές Αφροδίτες (1963) { Το πρόσωπο της μέδουσας 1967» -{και τρία ντο