ΤΕΡΑΣΤΙΟ ΤΟ ΔΗΜΟΣΙΟ ΧΡΕΟΣ ΜΕΓΑΛΗ Η ΑΓΩΝΙΑ
ΓΡΑΦΕΙ Ο ΜΑΝΟΥΣΟΣ Γ. ΔΑΣΚΑΛΑΚΗΣ
Άχ όσο πιο πρωί σηκώνεται ο φτωχός τόσο πιο πολύ κερδίζει ο πλούσιος Μ.ΜΠΡΕΧΤ
Ο δημόσιος τομέας για να λειτουργήσει με επάρκεια και να προσφέρει υπηρεσίες στους πολίτες όπως τα σύγχρονα ευρωπαϊκά κράτη που έχουν περάσει αναγέννηση διαφωτισμό και βιομηχανική επανάσταση χρειάζεται χριστή διοίκηση επαγγελματικό μάνατζμεντ οργανωτική υποδομή και στελέχη με εξειδίκευση και εμπειρία.
Ασφαλώς είναι καίριο το ερώτημα για ποιόν εργάζεται το κράτος .Για τις τράπεζες και τους μεγάλους επιχειρηματικούς ομίλους, ή για την μεγάλη λαϊκή πλειοψηφία
που είναι οι εργαζόμενοι και οι μεσαίες τάξεις. Στο κράτος και στο καπιταλιστικό σύστημα την κύρια δύναμη την έχει το κεφάλαιο, όπου και επιβάλλει με την δύναμη που διαθέτει
και τα μέσα ενημέρωσης που επηρεάζει την κυριαρχία του. Εκ των πραγμάτων όμως όπως είπε κι ο σερ Οουίνστον Τσώρτσιλ¨ «Η δημοκρατία είναι το χειρότερο πολίτευμα αλλά θα πορευτούμε με αυτή γιατί δεν έχουμε, με τι άλλο να την αντικαταστήσουμε». Δυστυχώς τα κομμουνιστικά καθεστώτα δεν προόδευσαν όπως δομήθηκαν και κατέρρευσαν. Σήμερα ,τώρα, υπάρχει ένα κενό όπου πρέπει σε σύντομο ιστορικό χρόνο να καλυφθεί από νέες διεργασίες για αλλαγή πορείας προς δικαιότερες κοινωνίες. Γιαυτό στην αστική δημοκρατία υπάρχουν οι ασφαλιστικές δικλείδες για ρύθμιση των εργασιακών σχέσεων μεταξύ των κοινωνικών εταίρων, μέσω της διαπάλης των τάξεων της ελεύθερης διακίνηση των ιδεών, και του συνδικαλισμού για να μην λειτουργεί το κεφάλαιο με ασυδοσία. Διότι έτσι καταδολιεύεται το κοινωνικό συμβόλαιο. Και με την καταπάτηση των εργασιακών δικαιωμάτων διαρρηγνύεται ο κοινωνικός ιστός. Στο Ελληνικό κράτος ποτέ δεν αναπτύχθηκε ένας υγιής κεφαλαιοκρατικός τομέας λόγω του μικρού εύρους της αγοράς και της Ελληνικής εξάρτησης από τα ισχυρά Ευρωπαϊκά κράτη. Ο ιδιωτικός τομέας υπήρξε στο παρελθόν δασμοβίωτος γιαυτό δεν μπόρεσε να ανταποκριθεί στον ανταγωνισμό του διεθνούς κεφαλαίου πλην του τραπεζικού τομέα των κατασκευών και της εμπορικής ναυτιλίας.
Το κράτος ήρθε να αποκαταστήσει την ανεπάρκεια του δημόσιου τομέα με διορισμούς στο δημόσιο. Βεβαίως οι διορισμοί έγιναν με ρουσφετολογικά κριτήρια πολιτικής πατρωνίας και το κράτος διογκώθηκε υπέρμετρα.. Όπως επίσης τα κόμματα που κυβέρνησαν δεν σεβάστηκαν ποτέ το δημόσιο χρήμα δεν νοικοκύρεψαν το δημόσιο τομέα, κι έτσι φθάσαμε στα σημερινά χάλια και αδιέξοδα. Σήμερα καλείται ο εργαζόμενος, ο συνταξιούχος ο ελεύθερος επαγγελματίας και ο μικροεπιχειρηματίας να βάλει βαθειά το χέρι στην τσέπη ενώ το τραπεζικό κεφάλαιο
που ευθύνεται για την κρίση διεθνώς μένει όχι μόνο άθικτο, αλλά και πριμοδοτούμενο από το κράτος. Για την παρούσα κατάσταση του δανεισμού από την Ευρωπαϊκή ένωση ο επαναστάτης του Μάη του 68, και βουλευτής των πρασίνων της Γαλλίας λέει στην "ελευθεροτυπία" ότι¨ "η παρούσα κατάσταση είναι παράλογη. Η Γερμανία δανείζται με 1,5% τόκο για να προσφέρει τα χρήματα στην Ελλάδα με 5%. Βρισκόμαστε λοιπόν σε μία απόλυτη σύγχιση». Και ύστερα συνέχισε ο Ντανιέλ Κον Μπεντίτ¨ «Σήμερα η ΕΕ επιτρέπει έναν οικονομικό δεσποτισμό κι ένα εθνικό εγωισμό που μπλοκάρει την πρόοδο της».