ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΡΧΗ ΣΤΡΑΒΑ ΑΡΜΕΝΙΣΑΜΕ
ΓΡΑΦΕΙ Ο ΜΑΝΟΥΣΟΣ Γ. ΔΑΣΚΑΛΑΚΗΣ
Το νεοελληνικό κράτος σύμφωνα και με τον καθηγητή φιλοσοφίας Στέλιο Ράμφο
δομήθηκε αν τον ερμηνεύω σωστά, επί των χωριστών καπετανάτων, και του δικαίου του αίματος. Τούτο γιατί όντας στην κυριαρχία της Οθωμανικής αυτοκρατορίας δεν πέρασε αναγέννηση και διαφωτισμό. Μην λησμονούμε ότι παιδί του διαφωτισμού και της αστικής μετεξέλιξης, υπήρξε ο φιλελευθερισμός, και η ουτοπία, ο Μαρξισμός, και ο αναρχισμός. Οι νεοέλληνες πάντα κατά τον κ. Στέλιο Ράμφο «δεν γνωρίζουν» άρα¨ {διαφωτισμός} αλλά «πιστεύουν» άρα¨ {Ορθόδοξος Χριστιανισμός». Σύμφωνα λοιπόν με τις απόψεις του κ. καθηγητή, η γέννα του νεοελληνικού κράτους ήταν διαφορετικά
δομημένη σε σχέση με τα κράτη της Δυτικής Ευρώπης. Γι`αυτό υπήρξαν από της γεννήσεως του, εμφύλιες έριδες, όπως η δολοφονία Καραϊσκάκη, η φυλάκιση Κολοκοτρώνη , διχασμός μεταξύ νησιωτών και στεριανών , διαιρέσεις και συγκρούσεις μεταξύ στρατιωτικών, {οπλαρχηγών} και πολιτικών.
Οι Έλληνες του νεοελληνικού κρατιδίου, δεν κατανόησαν την έννοια του κατά Ζαν Ζακ Ρουσσώ «κοινωνικού συμβολαίου» το οποίο όλοι οι πολίτες είναι συμβαλλόμενοι για να σχηματίσουν την ανώτερη δύναμη που είναι το κράτος. Για οποίο αναλύει ο Β.Ι. Λένιν στο «Κράτος και επανάσταση» στο οποίο παραθέτει απόσπασμα από το βιβλίο του Φρίντριχ Ένγκελς ¨ «Η καταγωγή της οικογένειας της ατομικής ιδιοκτησίας και του κράτους όπου γράφει¨ «το κράτος δεν είναι επίσης «η πραγματικότητα της ηθικής ιδέας, η εικόνα και η πραγματικότητα του λογικού», όπως ισχυρίζεται ο Χέγκελ. Το κράτος είναι προϊόν της κοινωνίας σε ορισμένη βαθμίδα εξέλιξης. Το κράτος είναι η ομολογία ότι η κοινωνία αυτή μπερδεύτηκε σε μια άλυτη αντίφαση, με τον εαυτόν της, διασπάστηκε σε ασυμφιλίωτες αντιθέσεις, που δεν έχει δύναμη να τις εξορκίσει». Βεβαίως όταν ο Ένγκελς έγραφε για το κράτος δεν εννοούσε το καθυστερημένο και αγροτικό νεοελληνικό κρατίδιο, αλλά τα ισχυρά βιομηχανικά κράτη της Δυτικής και κεντρικής Ευρώπης, Γερμανία, Γαλλία, Αγγλία .

Το νεοελληνικό κρατίδιο των καπετανάτων, δολοφόνησε τον πρώτο κυβερνήτη του Ι. Καποδίστρια ,ο οποίος έστω και με αυταρχικό τρόπο προσπάθησε να οργανώσει το κράτος πάνω στα Δυτικά πρότυπα. Έτσι το κράτος δομήθηκε στηριζόμενο σένα πελατειακό σύστημα όπου κυριάρχησε η φαυλοκρατία, και η ανευθυνότητα. Ο καθηγητής Στέλιος Ράμφος λέγει σε συνεντεύξεις του, ότι το νεοελληνικό κράτος είναι η προέκταση του κοινωνικού αισθήματος, το οποίο δεν ενδιαφέρεται για τον άλλο αλλά μόνο για το στενότερο και ευρύτερο οικογενειακό περιβάλλον, γι`αυτό γεννάει συγκρούσεις αντί για συναινέσεις . Ενδιαφέρεται επίσης και για την αναπαραγωγή της διοικητικής και οικονομικής ελίτ η οποία κυριαρχεί,προσθέτουμε εμείς. Γι`αυτό κακοδιοίκησε και έφτασε τα δημόσια οικονομικά στην σημερινή καταβαράθρωση. Και στην πιο δύσκολη οικονομική κρίση που βίωσε ο σύγχρονος Ελληνισμός.