Κυριακή 6 Σεπτεμβρίου 2009

53]Στην Αθήνα επέστρεψε πρώτη η Ελένη. Αμέσως πήγε και έμεινε στους γονείς της για ένα μήνα , στην Σπερχειάδα Φθιώτιδος.
Ο Κυριάκος είχε αφήσει μαθήματα, και θα καθυστερούσε την άφιξη του για ένα εξάμηνο.
Στο διάστημα αυτό η Ελένη για να μην αργεί ,εργάστηκε για λίγο σε φαρμακείο της Λαμίας.
Είχαν συμφωνήσει με τον Κυριάκο ότι θα ζούσαν στο νομό Αττικής, και συγκεκριμένα στο Περιστέρι γιατί ήθελε να βρίσκεται κοντά στον φιλάσθενο πατέρα του, να τον προσέχει και να τον στηρίζει.
Όταν ήρθε ο Κυριάκος από την Ιταλία, επισημοποίησαν την σχέση τους κάνοντας τον αρραβώνα τους. Πιο πριν είχε προηγηθεί ο εξής διάλογος¨¨
-«Πως θα πας να ζήσεις, με ένα ξένο άνθρωπο στην Αθήνα;»
-«Της μίλησε απαξιωτικά η μάνα της.
-«Πως θα σταθώ στο χωριό, αν το μάθουν οι γείτονες, ότι είσαι στην πρωτεύουσα σπιτωμένη με ένα άνδρα.;»
Όχι αν μπορούσε να κάνει κι αλλιώς, στα ατράνταχτα επιχειρήματα της
συμπαθητικής κυράς Τασούλας, η οποία στην εποχή της πήγε μονάχα δυο τάξεις στο δημοτικό, διότι οι γονείς της την ήθελαν στην στάνη να βόσκει τα πρόβατα.
Στην περιοχή Περιστερίου νοίκιασαν ένα δυαράκι, πίσω από την εκκλησία του Αγίου Αντωνίου. Κοντά τους κατοικούσε και ο κυρ Θόδωρος με την γυναίκα του την κυρά Λευτερία.
Στα νιάτα του ο κυρ Θόδωρος ήταν ένας αγωνιστής πρώτης γραμμής.
Οργανώθηκε στο ΚΚΕ από νεαρή ηλικία, και υπόφερε τόσα βάσανα,
όσες περιπέτειες πέρασε, το κομμουνιστικό κίνημα στην Ελλάδα.
Μεταξύ φυλακών και εξοριών, γνώρισε και την συντρόφισσα την Λευτερία, κι ευτυχώς γιατί πρόλαβαν κι έκαναν ένα παιδί, για να το έχουν συντροφιά στα γηρατειά τους.
Την εποχή που τον γνώρισε η Ελένη θάταν γύρω στα εβδομήντα πέντε .
Ίσως και πάρα πάνω. Με τα ρευματικά του, την πίεση, τις καρδιακές αρρυθμίες, το αυξημένο ζάχαρο, και όλα τα «καλούδια» τα οποία φέρνει η προχωρημένη ηλικία..
Την Ελένη την υποδέχτηκαν με χαρά, γιατί είχαν ακούσει θερμά λόγια από τον γιό τους, στον οποίο είχαν εμπιστοσύνη.
-«Το ξέρεις Ελένη ότι έχω κάνει εξορία ακόμη και στην Γαύδο;»
-«Που κυρ Θόδωρε;» «Κάτω στην Κρήτη.»
-«Ναι καλή μου στην δικτατορία Μεταξά».
-«Ήταν ένα ξερονήσι μακριά από τον Θεό και από τους ανθρώπους.»

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου