70] Ο Αχιλλέας βρήκε τους φυσικούς του γονείς, η Ματούλα
βρήκε επίσης τον χαμένο της αδελφό.
Ο Κυριάκος και η Ελένη, προς στιγμή αναστατώθηκαν, αλλά στην πορεία διαπίστωσαν, ότι έκαναν νέους καλούς φίλους.
Το παιδί είχε μεγαλώσει ,θα τραβούσε μόνος του πλέον τον δρόμο του.
Ανάλογα από την επεξεργασία των γεγονότων, στην οποία θα έκανε στο μυαλό του,
θα μοίραζε και τα αισθήματα του, προς θετούς και φυσικούς γονείς.
Η νέα τροπή των προσωπικών συμβάντων ,έφεραν αναστάτωση στον συναισθηματικό κόσμο του Αχιλλέα.
Θαμπές μνήμες από το μακρινό του παρελθόν , προσπαθούσαν να διεισδύσουν στο παρόν, μα δεν μπορούσαν να βρουν διέξοδο.
Τα άφησε όλα πίσω του, για να μπορέσει να ζήσει στο σήμερα, να συνεχίσει την ζωή και την δράση του.
Την πέμπτη 27 φεβρουάριου είχαν ραντεβού στην οργάνωση, να συντονίσουν την δράση τους, και να συζητήσουν για τις νέες πολιτικές εξελίξεις.
Μπορεί να δρούσαν με ένοπλο τρόπο, μα ήθελαν με τον δικό τους τρόπο να παρεμβαίνουν στο πολιτικό γίγνεσθαι.
Στο νέο τους πλάνο σχεδίαζαν ληστείες τραπεζών, και πολυεθνικών αλυσίδων τροφίμων.
Οι «απαλλοτριώσεις» αυτές θεωρούντο από αυτούς απαραίτητες για να ενισχύσουν την δράση τους, αλλά και συμβολικές.
Επίθεση κατά του μεγάλου πλούτου της χώρας.
Σε μια από αυτές τις ληστείες τραπεζών, πιάστηκαν δυο μέλη της ομάδας.
Ήταν πλέον θέμα χρόνου η σύλληψη και των υπολοίπων μελών.
Σε δέκα μόνο ημέρες συλλήφθηκαν, και ήταν όλοι, προσωρινά κρατούμενοι, μέχρι την έναρξη της δίκης.
Ο Σωτήρης και η Κατερίνα, μέσα σε λίγο διάστημα, βρήκαν και έχασαν τον Αχιλλέα. Ήταν για αυτούς μια τραγική στιγμή.
Ζούσε όμως το παιδί τους και θα το επισκεπτόταν στην φυλακή, να βλέπουν και την αδελφή του την Ματούλα.
Είχαν την ελπίδα ότι λόγω νεαρής ηλικίας, δεν θα δικαζόταν σε βαριές ποινές.