65]Μετά από κάθε επιχείρηση μαζευόντουσαν, σε ένα υπόγειο διαμέρισμα κοντά στο σταθμό Λαρίσσης, και συζητώντας έκαναν απολογισμό δράσης.
Υπήρχαν δύο σύντροφοι από την ομάδα, ο είκοσιωχτάχρονος καθηγητής
πληροφορικής Γιώργος Δροσερός, και ο ανώτερος υπάλληλος σε μεγάλη κεντρική τράπεζα, Αντώνης Λιβέρης, οι οποίοι πολλές φορές, εξέφραζαν μειοψηφική άποψη για την δράση της ομάδας.
Η άποψη τους ήταν, ότι η ένοπλη πάλη και οι πράξεις ατομικής τρομοκρατίας, το ονομαζόμενο αντάρτικο πόλεων, δεν οδηγεί πουθενά, το λαικό κίνημα. Επιχειρηματολογούσαν για αδιέξοδούς δρόμους, και ότι άθελα τους δίνουν επιχειρήματα στην αστική τάξη, και το κράτος για περισσότερη καταστολή.
«Κάνετε λάθος σύντροφοι, τους απάντησε κάπως έντονα η Ματούλα μαχητική, και στην πρώτη γραμμή νεοφώτιστη συντρόφισσα.
Με τους στόχους σύμβολα που χτυπούμε, και με τα κείμενα μας που δημοσιεύουν όλες σχεδόν οι εφημερίδες, θα καταφέρουμε να αφυπνίσουμε ευρύτερες λαικές μάζες.
Όταν βγούνε από το βόλεμα τους , τον λήθαργο τους, αν θέλετε θα έλθουν με το μέρος μας.»
«Τότε σύντροφοι και συντρόφισσες, ίσως να είναι πρόσφορο το έδαφος
παράλληλα με την παράνομη οργάνωση μας, να αγωνιστούμε για νόμιμη ταξική πάλη μέσα από ένα δικό μας κόμμα.»
«Έτσι όπως είναι η κατάσταση σήμερα σύντροφοι, το έδαφος δεν είναι κατάλληλο για νομιμοφροσύνη προς τον ταξικό εχθρό.»
Μπορεί να είχε αντίθετη άποψη το μειοψηφικό ρεύμα των δύο συντρόφων αλλά έπ/ ουδενεί λόγω, θα παρατούσαν η θα πρόδιδαν ένα αγώνα, τον οποίο ξεκίνησαν στο εξωτερικό εναντίον της χούντας, παρέα με τον πανεπιστημιακό καθηγητή, σύντροφο Πλήθων Γουλιέλμο, τον οποίο εκτιμούσαν, και σεβόταν απεριόριστα.
Όταν τέλειωσε η συγκέντρωση τους, Ο Λάμπρος με την Ματούλα, έφυγαν παρέα, για το δυάρι διαμέρισμα τους στον Βοτανικό.
Χωρίς την άδεια των γονέων τους, είχαν αφήσει τις γκαρσονιέρες τους,
και συλούσαν σε ένα μεγαλύτερο διαμέρισμα.-«Δεν νομίζεις σύντροφε ότι η επανάσταση, πρέπει να αρχίσει πρώτα από τα σπίτια μας, είπε γελώντας η τολμηρή Ματούλα στον συγκροτημένο Λάμπρο». «Μην ξεχνάς ότι είμαι ένα χρόνο μεγαλύτερη σου και πρέπει να με σέβεσαι του είπε γελώντας και κουνώντας του, το δάχτυλο.
Ο Λάμπρος ήταν ερωτευμένος μαζί της, και θα πήγαινε ακόμη και στο φεγγάρι ή και στην κόλαση.