ΤΑ ΑΝΘΗ ΤΟΥ ΚΑΚΟΥ

ΓΡΑΦΕΙ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑΖΕΙ Ο ΜΑΝΟΥΣΟΣ Γ. ΔΑΣΚΑΛΑΚΗΣ
«Μα κάποτε που η κρύα σιωπή θα περιβρέχει τη γη κάποτε, που θα στερέψουν οι
άσημες φλυαρίες, κι όλοι τους θα προσμένουνε σίγουρα τη φωνή,
θα ανοίξω το στόμα μου θα γεμίσουν οι κήποι με καταρράχτες,
στις ίδιες βρώμικες αυλές τα οπλοστάσια, οι νέοι έξαλλοι θα ακολουθούν με στίχους
χωρίς ύμνους ούτε υποταγή στην τρομερή εξουσία..
Πάλι σας δίνω όραμα»
ΜΙΧΑΛΗΣ ΚΑΤΣΑΡΟΣ [ΚΑΤΑ ΣΑΔΔΟΥΚΑΙΩΝ]
Χτύπησαν με ρόπαλα τους μετανάστες τα θρασύδειλα φασιστοειδή της πόλης μας.
Είδα σε τοπικό κανάλι δύο νέους μετανάστες οι οποίοι, ήρθαν να βγάλουν ένα κομμάτι ψωμί στην πόλη μας την Κρήτη του Ξένιου Δία, και της πατροπαράδοτης Κρητικής φιλοξενίας.
Ο ένας ήταν χτυπημένος με γροθιές στο κεφάλι και με σπασμένη τη μύτη.
Ο άλλος μετανάστης είχε κλειστό το μάτι του ολόμαυρο από το ξύλο και με αίματα ξεραμένα στο κάτω μέρος του ματιού του.
Η αστυνομία δεν πρέπει να ολιγωρήσει, πρέπει να ερευνήσει, και να συλλάβει τα φασιστοειδή τα οποία προσβάλλουν το φιλότιμο και την υπερηφάνεια των Κρητικών με πράξεις άνανδρες και βάρβαρες. Σε μια κοινωνία που δεν τους χωράει όλους κάποτε θα έρθει και η δική μας σειρά. Γι`αυτό θα πρέπει να περιφρουρηθεί η δημοκρατία και η ελευθερία που κάποιοι σε εποχές δύσκολες περιφρούρησαν αντιστάθηκαν και φυλακίστηκαν. Και μην ξεχνάτε ότι¨
«Μια ημέρα ήρθαν και πήραν τους μετανάστες και δεν είπα τίποτα
γιατί δεν ήμουν μετανάστης.
Μια ημέρα ήρθαν και πήραν τους καθολικούς και δεν είπα
τίποτα γιατί δεν ήμουν καθολικός. Μια ημέρα ήρθαν και πήραν τους μαύρους και
δεν είπα τίποτα γιατί δεν ήμουν μαύρος. Μια ημέρα ήρθαν και πήραν τους προτεστάντες και δεν είπα τίποτα γιατί δεν ήμουν προτεστάντης.
Μια ημέρα ήρθαν και πήραν και εμένα, και δεν είπα τίποτα, γιατί ήμουν ένοχος που δεν φώναξα με όλη τη δύναμή των πνευμόνων μου πως όλοι οι άνθρωποι, έχουν δικαίωμα να είναι ελεύθεροι. [ ΜΙΓΚΟΥΣ ΝΕΓΡΟΣ ΜΟΥΣΙΚΟΣ ΤΗΣ ΤΖΑΖ]