NEOΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΜΗΔΕΝΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟΣ ΔΙΑΦΩΤΙΣΜΟΣ


ΓΡΑΦΕΙ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑΖΕΙ Ο ΜΑΝΟΥΣΟΣ Γ. ΔΑΣΚΑΛΑΚΗΣ
Μία εκπομπή υψηλού επιπέδου έχει αρχίσει στην «ΕΤ. 1» κάθε Παρασκευή στις 9
το βράδυ με τον δημοσιογράφο Γιώργο Μαλούχο με τίτλο ¨»Θέμα και παραλλαγές» Είναι μια απόδειξη ότι όταν θέλει η δημόσια τηλεόραση μπορεί άριστα να παίξει τον παιδευτικό της ρόλο, και να μην ανταγωνίζεται τα σκουπίδια της ιδιωτικής.
Καλεσμένος της εκπομπής ήταν ο φιλόσοφος Στέλιος Ράμφος, τέως καθηγητής στο Γαλλικό πανεπιστήμιο της Βενσέν, και συγγραφέας δοκιμίων.
Η συζήτηση κράτησε δύο ώρες ήταν ελεύθερη και έγινε αναφορά από την εκλογή Σαμαρά στην ηγεσία της Ν.Δ. τον ψυχισμό και την θρησκευτικότητα του Νεοέλληνα μέχρι τον ρόλο της Τουρκίας σήμερα.
Για την εκλογή του Σαμαρά και την προσπάθεια του να επαναπροσδιορίσει στην πολιτική σκηνή ως δεξιά δύναμη την Ν. Δ. είπε ότι θα τρίζουν τα κόκαλα του Κων\νου Καραμανλή του α/. Διότι όπως είπε ο Καραμανλής όταν επέστρεψε από το Παρίσι το 1974 θέλησε να κάνει ένα δημοκρατικό σύνταγμα και μία νέα δημοκρατία. Γιαυτό διεύρυνε την παλιά δεξιά προς το κέντρο και συνεργάστηκε με πολλές προσωπικότητες του κέντρου, όπως ο Κ. Μητσοτάκης, ο Αθ. Κανελόπουλος, ο Ι. Μπούτος κ.α.
Προς αυτή την κατεύθυνση και την προσπάθεια του και επιθυμία του συνέτεινε και ο νέος τίτλος του κόμματος το οποίο ίδρυσε το 1974, και το ονόμασε .Ν.Δ. Ήθελε να βγάλει από πάνω από την παράταξη του, όπως είπε ο κος Ράμφος την ρετσινιά της παλιάς «εθνικόφρονος» δεξιάς, με την γνωστή και θλιβερή ιστορία. Είπε επίσης ο κος Ράμφος ότι αν η Ν.Δ. απορροφήσει την ακροδεξιά της δηλαδή το Λ.Α.Ο.Σ. και τα τμήματα εκείνα του λαού τα οποία έχουν ιδιαίτερη αναφορά στο τρίπτυχο «Πατρίς θρησκεία, οικογένεια» τότε αντίστοιχα θα ενισχυθεί και το τμήμα του λεγόμενου «πατριωτικού» ΠΑΣΟΚ.
Για την Τουρκία ανέφερε ότι περνάει την καλύτερη περίοδο της ιστορίας της, των τελευταίων 80 χρόνων, σε αντίθεση με την Ελλάδα η οποία όπως είπε, βρίσκεται σε παρακμή. Η Τουρκία
προσπαθεί να λύσει όλα της τα προβλήματα με τους γείτονες της, να απεξαρτηθεί από την υποτέλεια στον Αμερικάνικο παράγοντα, και να γίνει μια ισχυρή περιφερειακή δύναμη. Το έδαφος της χρησιμοποιείται με ασφάλεια ως δίαυλος των πετρελαιαγωγών προς τον Δυτικό κόσμο. Για τους Έλληνες είπε ότι δεν τους εμπόδισε η Οθωμανική αυτοκρατορία να προχωρήσουν προς την αναγέννηση και τον διαφωτισμό αλλά η θρησκεία., η ορθοδοξία που όπως είπε στράφηκε προς τον αναχωρητισμό και τον ασκητισμό. Δηλαδή την αναβλητικότητα για το παρόν και την
αδιαφορία για το ανθρώπινο γίγνεσθαι, και την δημιουργία, προκειμένου να κερδηθεί η σωτηρία της ψυχής στην επουράνια βασιλεία. Υπενθύμισε την στροφή της Βυζαντινής ελίτ προς την Ανατολή κι όχι προς την Δύση όταν είπαν την διάσημη ρήση «καλύτερα με το Τούρκικο φέσι παρά με την Παπική τιάρα.» Η Δύση όμως ξέφυγε γύρω στο 1250, από τον εναγκαλισμό της θρησκείας και της μεταφυσικής και προσπάθησε να δημιουργήσει έργο στα όρια της ανθρώπινης παρουσίας και διάστασης Η αναγέννηση και ο διαφωτισμός είναι έργο της δύσης την οποία εμείς δεν μπορέσαμε να ακολουθήσουμε γιαυτό σήμερα την παρακολουθούμε ασθμαίνοντας και με πολλά προβλήματα. « Ο διαφωτισμός έγραψε επίσης σε ένα άρθρο του στην «ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΉ»
ο κος Ράμφος πέρυση τον Δεκέμβρη σχετικό με τον ξεσηκωμό της νεολαίας στις 6-12-2οο8 δεν πέτυχε ισχυρή διεισδυτικότητα για να ελευθερώσει μαζί με το άτομο και την εσωτερική του ζωή. Μας διακατέχει ένα αίσθημα υπερβατικού με περιεχόμενο τον εαυτού του ,[ΣΣ. δηλαδή ένα θρησκευτικό σωτηριολογικό συναίσθημα] αίσθημα το οποίο εωτερικεύουμε σαν μελαγχολικό καημό μας οδηγεί δε σε ανοιχτή σύγκρουση με τον καθολικό λόγο του φυσικού κόσμου και του κρατικού θεσμού για να μας συσπειρώσει στους δεσμούς τόπου [πατρίδα] αίματος [οικογένεια] και κοινής μοίρας[θρησκεία] Αφ`στιγμής όμως με τον κοινωνικό εκσυγχρονισμό, η ανάπτυξη της ατομικότητας, έκανε χωρητικότερη την συνείδηση και ικανή να έχει περιεχόμενο την δική της θετικότητα ή το δικό της κενό , δημιουργήθηκαν οι προϋποθέσεις για ένα μεταχρονολογημένο ιθαγενή μηδενισμό. Ο μηδενισμός γεννιέται όταν με τον Φίχτε ο λόγος αρχίζει να παράγεται από ένα απόλυτο υποκείμενο. Ο μηδενισμός βρήκε πρόσφορο έδαφος στη Ρωσσία εν είδει εξεγέρσεως εναντίον του Τσαρικού δεσποτισμού. Για τους αναρχικούς τύπου Νιτσάγεφ, η τάξη ήταν έγκλημα, η καταστροφή δημιουργία, και η τρομοκρατία αυτοσκοπός.
Η κυριαρχία του αυτόνομου αισθήματος στην συνείδηση βρήκε πρόσφορο έδαφος στον αρνησίκοσμο μυστικισμό της ορθοδοξίας, και δια της αφιλαυτίας ανήγαγε το ένστικτο σε υπέρλογο σκοπό.»
Τα γεγονότα του Δεκέμβρη του 2008 δεν παρήγαγαν κανένα αποτέλεσμα γράφει ο κος Ράμφος, γιατί ήταν μηδενιστικά, σε αντίθεση με την εξέγερση των φοιτητών στο Παρίσι το Μάη του 1968, που πήραν τον λαό με το μέρος τους απονομιμοποίησαν την εξουσία και πέτυχαν την λαϊκή συμμετοχή στην πολιτική.