Δευτέρα 16 Απριλίου 2012

ΣΥΝΟΜΙΛΙΑ ΔΥΟ ΦΙΛΩΝ ΓΙΑ ΤΗΝ ΘΡΗΣΚΕΙΑ.
ΓΡΑΦΕΙ Ο ΜΑΝΟΥΣΟΣ Γ. ΔΑΣΚΑΛΑΚΗΣ
1]ΒΑΣΙΛΗΣ «Πιστεύεις ότι υπάρχει Θεός;»
ΚΑΝΕΛΟΣ «Ουδέποτε πίστευα σε Θεό.»
ΒΑΣΙΛΗΣ «Ώστε είσαι ένα άπιστο σκυλί;»
ΚΑΝΕΛΟΣ «Ναι είμαι ένα άπιστο σκυλί.»
ΒΑΣΙΛΗΣ «Που πιστεύεις εσύ;»
ΚΑΝΕΛΟΣ «Στην δύναμη του ανθρώπου.»
ΒΑΣΙΛΗΣ «Έχεις διαβάσει την διδασκαλία του Χριστού στα κείμενα των ευαγγελιστών, και την επί του όρους ομιλία, ή τα πατερικά κείμενα;»
ΚΑΝΕΛΟΣ «Δεν είμαι και θεολόγος αλλά κάποια τα έχω διαβάσει.»
ΒΑΣΙΛΗΣ «Ποια είναι η γνώμη σου;»
ΚΑΝΕΛΟΣ «Κάθε θρησκεία είναι μια ολόκληρη φιλοσοφία.» «Ας υποθέσουμε ότι υπήρξε Χριστός, κι ότι ήταν ένας φιλόσοφος. Βεβαίως βάση της κοινής λογικής δεν είναι δυνατόν να υπήρξε Χριστός και χωρίς παιδεία, χωρίς δασκάλους να αφήσει πίσω του τόση σοφή διδασκαλία. Λέγεται ότι η διδασκαλία του είναι απόσταγμα κειμένων που υπήρξε από την λόγια Εβραϊκή παράδοση.»
ΒΑΣΙΛΗΣ «Δηλαδή δεν πιστεύεις ότι η Παρθένος Μαρία γέννησε τον Χριστό χωρίς συνουσία μετά του Ιωσήφ, κατ `εντολή του Θεού;»
ΚΑΝΕΛΟΣ «Όπως αντιλαμβάνεσαι σήμερα δεν το πιστεύουν ούτε τα παιδάκια του δημοτικού.»
ΒΑΣΙΛΗΣ «Ποιος είναι ο δημιουργός του κόσμου τούτου;»
ΚΑΝΕΛΟΣ «Πάντως δεν είναι ο ανύπαρκτος Θεός σου.» Οι αρχαίοι Έλληνες φιλόσοφοι, προσπάθησαν να δώσουν κάποιες εξηγήσεις. Η σύγχρονη επιστήμη λέει για την «μεγάλη έκρηξη.»
ΒΑΣΙΛΗΣ «Πιστεύεις εσύ ότι υπάρχει άλλη ζωή, ότι οι ψυχές δεν πεθαίνουν κι ότι οι άνθρωποι θα αναστηθούν;»
ΚΑΝΕΛΟΣ «Πολύ θα το ήθελαν οι άνθρωποι να μην πεθαίνουν να ζουν αιώνια, αλλά δυστυχώς είναι φθαρτοί και θνητοί. Από ύλη προερχόμαστε και σε ύλη θα καταλήξουμε.»
ΒΑΣΙΛΗΣ «Γιατί τόσα εκατομμύρια άνθρωποι στη γη πιστεύουν σε θρησκείες;»
ΚΑΝΕΛΟΣ Ο μεγάλος διανοητής Κ. Μαρξ είχε πει ότι ¨ « Η θρησκεία είναι η ψυχή του καταπιεσμένου πλάσματος σένα κόσμο χωρίς ψυχή, είναι το όπιο του λαού.»
Ο φιλόσοφος Λουδοβίκος Φόιερμπαχ είπε ότι οι άνθρωποι είναι πολύ εγωϊστές, και δεν θέλουν να πεθάνουν για τούτο ανακάλυψαν την αιώνια ζωή, για να νικήσουν τον θάνατο.» Κι ότι ό άνθρωπος πρέπει να έλθει κοντά στον συνάνθρωπο του και να τον αγαπήσει σαν Θεό.»
ΚΑΝΕΛΟΣ «Όπως αντιλαμβάνεσαι αγαπητέ, η θρησκεία είναι μια ανάγκη του ανθρώπινου γένους, από τότε που οργανώθηκαν οι κοινωνίες. Ο άνθρωπος γνωρίζει ότι είναι φθαρτός και αδύναμος, αισθάνεται μοναξιά, πίκρα, απογοήτευση. Η θρησκεία είναι για τον άνθρωπο μια παρηγοριά. Ένα στήριγμα. Θέλει ένα Θεόρατο έναν υπεράνθρωπο, ένα γίγαντα, κάποιον δυνατότερο, από τον ίδιο να στηριχτεί πάνω του, για να πάρει δύναμη. Κι αν δεν υπήρχε ως τώρα Θεός , ο άνθρωπος, θα τον ανακάλυπτε.»
ΒΑΣΙΛΗΣ «Αδυνατώ να ακολουθήσει τον συλλογισμό σου. Προσωπικά πιστεύω στην ορθόδοξη πίστη και δεν ερευνώ.»
ΚΑΝΕΛΟΣ «Σέβομαι την πίστη σου ,και κάθε ανθρώπου πίστη.»Άλλωστε χρειάζεται μεγάλη δύναμη η χρήση του ορθού λογισμού και η κατάρριψη των δογμάτων. Ο άνθρωπος τότε, γνωρίζει ότι αποκτά την ελευθερία του. Μένει μόνος με τον εαυτό του. Η ελευθερία και ο στοχασμός είναι μεγάλο βάρος, που λίγοι το αντέχουν.»
2] ΒΑΣΙΛΗΣ «Εγώ ικανοποιούμαι με αυτό που έχω. Δεν μου αρέσει να ψάχνομαι.»
ΚΑΝΕΛΟΣ «Το ξέρω, και δεν είσαι ο μόνος. «Ο Ιταλός φιλόσοφος Νομπέρτο Μπόμπιο είπε ότι¨ «οι άνθρωποι μέσα από την θρησκεία έχουν τον φόβο του Θεού, κι έτσι τηρούν τους θρησκευτικούς κανόνες.» «Όσοι όμως δεν έχουν θρησκεία, τους κανόνες τους τηρούν, μέσω των νόμων του κράτους.» Ο καθηγητής ψυχολογίας κ. Άρα Νορεζανγιάν στο Βανκούβερ του Καναδά, σε άρθρο του στο «Βήμα» της 15-4-2012
γράφει ότ騻 η θρησκεία με την πίστη της σε Θεούς που παρακολουθούν και τα υπερβολικά τελετουργικά και τις πρακτικές της, αποτέλεσε μια κοινωνική κόλα στο μεγαλύτερο μέρος της ανθρώπινης ιστορίας.
Πρόσφατα όμως κάποιες κοινωνίες κατάφεραν να συντηρήσουν την συνεργασία μέσω κοσμικών θεσμών, όπως τα δικαστήρια η αστυνομία και οι μηχανισμοί για την τήρηση των συμβάσεων. Σε ορισμένα μέρη του κόσμου ιδιαίτερα στην Σκανδιναβία, οι θεσμοί αυτοί έχουν επισπεύσει την παρακμή της θρησκείας, οικειοποιούμενη τις λειτουργίες της που «χτίζουν» τις κοινωνίες. Αυτές οι κοινωνίες με τις αθεϊστικές πλειονότητες-οι οποίες είναι από τις πιο συνεργάσιμες ειρηνικές και ευημερούσες κοινωνίες στον κόσμο-ανέβηκαν στην σκάλα της θρησκείας-και μετά την κλώτσησαν μακριά. Η ανεπαίσθητη υπενθύμιση της κοσμικής ηθικής, λέξεις όπως πολιτικός, δικαστήριο, ή αστυνομία, έχουν την ίδια δικαιότερη επίδραση στο παιχνίδι του δικτάτορα. Οι άνθρωποι έχουν ανακαλύψει, νέους τρόπους για να είναι καλοί ο ένας απέναντι στον άλλο, χωρίς να τους παρακολουθεί ένας Θεός.»


ΤΕΛΟΣ

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου