"ΚΥΡΙΕ ΒΟΥΛΕΥΤΑ ΣΑΣ ΕΦΕΡΑ ΤΑ ΟΥΡΑ ΜΟΥ."
ΜΑΝΟΥΣΟΣ Γ. ΔΑΣΚΑΛΑΚΗΣ
Ο κοινοβουλευτισμός έχει αρκετές ατέλειες. Μια ατέλεια είναι ότι τα κόμματα δίνουν σωρεία προεκλογικών υποσχέσεων που τις "ξεχνούν" όταν πάρουν την εξουσία και κάνουν τα ακριβώς αντίθετα. Μια άλλη ατέλεια είναι ότι η έμμεση δια αντιπροσώπων δημοκρατία ουσιαστικά σπρώχνει τον λαό στην ιδιώτευση. Δηλαδή του λέει ¨ "Ασχολ...ήσου εσύ με την εργασία σου, και εγώ θα πολιτεύομαι για λογαρισμό σου." Στην πράξη όμως οι αντιπρόσωποι του λαού αυτονομούνται και με ιδιοτέλεια ασχολούνται- πλην λίγων εξαιρέσεων- δια ίδιον όφελος.Ο νεομαρξιστής φιλόσοφος Κορνήλιος Καστοριάδης έχει ονομάσει την κοινοβουλευτική δημοκρατία¨ "φιλελεύθερη ολιγαρχία."Εκτός από την αρχαία αθηναϊκή δημοκρατία που ήταν αριστοκρατική μεν, αλλά άμεση και χωρίς αντιπροσώπους, στα νεότερα χρόνια δεν έχει υπάρξει άλλο φιλελεύθερο πολίτευμα εν ζωή, εκτός από τον ολοκληρωτικό φασισμό και ναζισμό, και τον ολοκληρωτικό κρατισμό των πρώην χωρών του "υπαρκτού σοσιαλισμού" που κατέρρευσε εντελώς ανυπεράσπιστος από τον ίδιο τον λαό όπου καταπίεζε.
Ο νεολληνικός ελεύθερος βίος είχε πολλές περιπέτειες στα 190 περίπου χρόνια εθνικής ανεξαρτησίας. Ο Ελληνικός καπιταλισμός του 20ου αιώνα ήταν μεταπρατικός εξαρτημένος από το εξωτερικό και προστατευμένα δασμοβίωτος στο εσωτερικό. Τα κόμματα λειτούργησαν και αναπτύχθηκαν μέσα από την πελατειακή σχέση το ρουσφέτι ,την προσωπική εξυπηρέτηση. Οι πελάτες- ψηφοφόροι όπως έχει γραφτεί στον τύπο σε αρκετά παλαιότερες εποχές πήγαιναν μέχρι και τα ούρα τους στον βουλευτή "τους" να τα στείλει προς εξέταση.Μην φανταστείτε ότι ψήφιζαν με βάση τις ιδεολογίες, πάντα βέβαια με εξαιρέσεις. Θα γράψω στο παρόν σημείωμα ένα περιστατικό το οποίο συνέβη στις εκλογές του 1977 όπου υπήρξα αυτόπτης μάρτυρας.Καθότν δύο άνδρες σε καφενείο της πόλης έπιναν το καφέ τους και συζητούσαν.Τους πλησιάζει ένας ηλικιωμένος κύριος. Φαινόταν να τους γνωρίζει και τον καλούν στο τραπέζι τους. Άναψε η συζήτηση για την πολιτική κατάσταση και για τις επικείμενες εκλογές. "Μωρέ κοπέλια λέει ο ηλικιωμένος στους δύο γνωστούς του άνδρες. Όλοι είμαστε Σφακιανοί γιαυτό πρέπει να υποστηρίξουμε τους χωριανούς μας βουλευτές.Και ποιόν να ψηφίσουμε θείο; Τον ρωτούν οι δύο άνδρες σχεδόν με μια φωνή. "Να ψηφίσετε τον Γιώργη το Βολουδάκη αν ψηφίζεται Ν.Δ" "Αν ψηφίζεται ΠΑΣΟΚ να ψηφίσεται τον Σήφη Βαλυράκη." "Είναι και οι δύο Σφακιανοί." Ο γράφων άκουσε την προτροπή και ως νέος ιδεαλιστής και ονειροπόλος, έμεινε εμβρόντητος από την "ιδεολογία"που περιείχε η παραίνεση. Στάθηκε για ένα λεπτό σαν στήλη άλατος?
ΜΑΝΟΥΣΟΣ Γ. ΔΑΣΚΑΛΑΚΗΣ
Ο κοινοβουλευτισμός έχει αρκετές ατέλειες. Μια ατέλεια είναι ότι τα κόμματα δίνουν σωρεία προεκλογικών υποσχέσεων που τις "ξεχνούν" όταν πάρουν την εξουσία και κάνουν τα ακριβώς αντίθετα. Μια άλλη ατέλεια είναι ότι η έμμεση δια αντιπροσώπων δημοκρατία ουσιαστικά σπρώχνει τον λαό στην ιδιώτευση. Δηλαδή του λέει ¨ "Ασχολ...ήσου εσύ με την εργασία σου, και εγώ θα πολιτεύομαι για λογαρισμό σου." Στην πράξη όμως οι αντιπρόσωποι του λαού αυτονομούνται και με ιδιοτέλεια ασχολούνται- πλην λίγων εξαιρέσεων- δια ίδιον όφελος.Ο νεομαρξιστής φιλόσοφος Κορνήλιος Καστοριάδης έχει ονομάσει την κοινοβουλευτική δημοκρατία¨ "φιλελεύθερη ολιγαρχία."Εκτός από την αρχαία αθηναϊκή δημοκρατία που ήταν αριστοκρατική μεν, αλλά άμεση και χωρίς αντιπροσώπους, στα νεότερα χρόνια δεν έχει υπάρξει άλλο φιλελεύθερο πολίτευμα εν ζωή, εκτός από τον ολοκληρωτικό φασισμό και ναζισμό, και τον ολοκληρωτικό κρατισμό των πρώην χωρών του "υπαρκτού σοσιαλισμού" που κατέρρευσε εντελώς ανυπεράσπιστος από τον ίδιο τον λαό όπου καταπίεζε.
Ο νεολληνικός ελεύθερος βίος είχε πολλές περιπέτειες στα 190 περίπου χρόνια εθνικής ανεξαρτησίας. Ο Ελληνικός καπιταλισμός του 20ου αιώνα ήταν μεταπρατικός εξαρτημένος από το εξωτερικό και προστατευμένα δασμοβίωτος στο εσωτερικό. Τα κόμματα λειτούργησαν και αναπτύχθηκαν μέσα από την πελατειακή σχέση το ρουσφέτι ,την προσωπική εξυπηρέτηση. Οι πελάτες- ψηφοφόροι όπως έχει γραφτεί στον τύπο σε αρκετά παλαιότερες εποχές πήγαιναν μέχρι και τα ούρα τους στον βουλευτή "τους" να τα στείλει προς εξέταση.Μην φανταστείτε ότι ψήφιζαν με βάση τις ιδεολογίες, πάντα βέβαια με εξαιρέσεις. Θα γράψω στο παρόν σημείωμα ένα περιστατικό το οποίο συνέβη στις εκλογές του 1977 όπου υπήρξα αυτόπτης μάρτυρας.Καθότν δύο άνδρες σε καφενείο της πόλης έπιναν το καφέ τους και συζητούσαν.Τους πλησιάζει ένας ηλικιωμένος κύριος. Φαινόταν να τους γνωρίζει και τον καλούν στο τραπέζι τους. Άναψε η συζήτηση για την πολιτική κατάσταση και για τις επικείμενες εκλογές. "Μωρέ κοπέλια λέει ο ηλικιωμένος στους δύο γνωστούς του άνδρες. Όλοι είμαστε Σφακιανοί γιαυτό πρέπει να υποστηρίξουμε τους χωριανούς μας βουλευτές.Και ποιόν να ψηφίσουμε θείο; Τον ρωτούν οι δύο άνδρες σχεδόν με μια φωνή. "Να ψηφίσετε τον Γιώργη το Βολουδάκη αν ψηφίζεται Ν.Δ" "Αν ψηφίζεται ΠΑΣΟΚ να ψηφίσεται τον Σήφη Βαλυράκη." "Είναι και οι δύο Σφακιανοί." Ο γράφων άκουσε την προτροπή και ως νέος ιδεαλιστής και ονειροπόλος, έμεινε εμβρόντητος από την "ιδεολογία"που περιείχε η παραίνεση. Στάθηκε για ένα λεπτό σαν στήλη άλατος?
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου