Ο ΕΛ. ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ Η ΕΚΤΕΛΕΣΗ ΤΩΝ 6 ΤΟ 1922 ΚΑΙ
Η ΑΝΑΨΗΛΑΦΗΣΗ ΤΗΣ ΔΙΚΗΣ ΣΤΟΝ ΑΡΕΙΟ ΠΑΓΟ
ΓΡΑΦΕΙ Ο ΜΑΝΟΥΣΟΣ Γ. ΔΑΣΚΑΛΑΚΗΣ
Τραγικά γεγονότα συνέβησαν στην Χώρα μας το 1922. Μακάρι η αναψηλάφηση της δίκης των έξη, Γούναρη, Πρωτοπαπαδάκη, Στράτου, Ράλλη, Θεοτόκη, και αρχιστράτηγου Χατζηανέστη που εγκρίθηκε από τον Άρειο Πάγο, με πλειοψηφία 3 έναντι 2, να πάρει μεγάλη δημοσιότητα, όχι για να ζωντανέψει ο Εθνικός διχασμός, άλλωστε οι γενιές εκείνες έχουν εκλείψει από την ζωή, αλλά ως αφορμή για να διαβάσουν νεώτερη Ελληνική ιστορία τα παιδιά των λυκείων και οι νεότερες γενιές.
Για να μην επαναλαμβάνονται οι διχασμοί και οι εμφύλιες συγκρούσεις οι οποίες γέμισαν πληγές τους Έλληνες πολίτες. Και είχαμε δύο στον εικοστό αιώνα μαζί με τον εμφύλιο του 1946 -49.
Στην ανάγνωση της ιστορίας της εποχής του ΕΛ. Βενιζέλου συμβάλλει τα μέγιστα το «Ίδρυμα Ερευνών και Μελετών Ελ. Βενιζέλου» το οποίο εδρεύει στο σπίτι του μεγάλου νεκρού του Ακρωτηρίου. Ευελπιστώ η ιστορική έρευνα να γίνεται με αντικειμενικότητα, και όχι για να αγιοποιηθεί ο μεγάλος πολιτικός. Ο οποίος έχει καταγραφεί με χρυσά γράμματα στην ιστορία μας, ως ο ηγέτης ο οποίος δημιούργησε την Ελλάδα των πέντε θαλασσών και των δύο ηπείρων. Οι μεγάλοι ηγέτες κάνουν και μεγάλα λάθη. Στην ιστορία όμως μένουν τα μεγάλα τους κατορθώματα και ο Βενιζέλος απέδειξε ότι είναι ο συνεχιστής της κληρονομιάς των αρχαίων Ελλήνων ηρώων, Περικλή , Μιλτιάδη, Θεμιστοκλή, Πελοπίδα, Μέγα Αλέξανδρου, αλλά και των
σύγχρονων ηρώων του1821, που έδωσαν το αίμα τους για την λευτεριά του Ελληνικού Έθνους. Το 1920 έγιναν εκλογές και τις έχασε το «Κόμμα των Φιλελευθέρων» με το Βενιζέλο. Την πρωθυπουργία ανέλαβε ο Γούναρης ηγέτης της συντηρητικής παράταξης η οποία κέρδισε τις εκλογές με το προεκλογικό σύνθημα «Οίκαδε» δηλαδή ότι θα έφερνε πίσω τους στρατιώτες που όντως είχε καταπονήσει ο Βενιζέλος με τους Εθνικοαπελευθερωτικούς αγώνες. Αφού υφάρπαξε δολίως το «λαϊκό κόμμα» την ψήφο του λαού διέταξε την προέλαση του στρατού αντί να υποχωρήσει όπως είχε υποσχεθεί... Όταν είδε ότι ματαιοπονούσε, διέταξε υποχώρηση και άφησε στο έλεος των ατάκτων του Μουσταφά Κεμάλ, τους Έλληνες της Μικράς Ασίας. [Σύμφωνα με ορισμένους ιστορικούς ήταν η μεγαλύτερη καταστροφή του Ελληνισμού από καταβολής Ελληνικού Έθνους.]
Και όχι μόνο. Σύμφωνα με τον ιστορικό Βλάση Αγτζίδη, όπως τον ακούσαμε να αναφέρει στην εκπομπή του Γ. Σαββίδη [ΕΤ.3 Τετάρτη 18-11-2009] «Το 1922 η κυβέρνηση Πρωτοπαπαδάκη απαγόρευσε στους Έλληνες της Μικράς Ασίας να οργανώσουν με δικές τους δυνάμεις 80.000 στρατό δικό τους για να προστατευτούν.
Και έτσι έμειναν απροστάτευτοι στο έλεος των μανιασμένων Τούρκων.»
Τον εγγονό του τότε πρωθυπουργού Πέτρου Πρωτοπαπαδάκη Κ. Πρωτοπαπαδάκη , τον τρώει το σαράκι επειδή ο παππούς του καταδικάστηκε σε θάνατο για εσχάτη προδοσία.
Είναι απολύτως κατανοητό ότι είναι ένα άγος για την οικογένεια του, το οποίο επιθυμεί να ξεπλύνει. Τι όμως μπορούν να κάνουν με την δικανική κρίση τους οι σεβαστοί δικαστές του Αρείου Πάγου; Να ξαναγράψουν την ιστορία; Όποια κι αν είναι η ετυμηγορία τους 87 χρόνια μετά, δεν νομίζω ότι θα αναπαυθεί η ψυχή των εκτελεσθέντων, ούτε κατ`ελάχιστον με την επιδιωκόμενη ρεβάνς, αλλά ούτε και των απογόνων. Κατά βάθος και οι απόγονοι γνωρίζουν ότι η ιστορία είναι αυτή η οποία αποφαίνεται και δικαιώνει τους πολιτικούς άνδρες. Μετά από τόσα χρόνια αν δεχθούμε ότι δεν
έχει αποφανθεί πλήρως και με αντικειμενικό τρόπο η ιστορία, κάποτε θα αποφανθεί για την μεγαλύτερη πληγή στην σύγχρονη Ελληνική ιστορία.
Είναι φανερό ότι οι έξη πλήρωσαν με την ζωή τους ως εξιλαστήρια θύματα την Μικρασιατική καταστροφή, στο ιστορικό πλαίσιο εκείνη της εποχής, με τους διχασμούς τα μίση και τα πάθη της. Αυτοί όμως κατείχαν την εξουσία κι είχαν την τελική ευθύνη.
Ως καλόπιστος άνθρωπος θέλω να πιστεύω ότι συνειδητά δεν πρόδωσαν την πατρίδα οι λάθος ενέργειες τους
Ότι οι Εφιάλτες και Πήλιοι Γούσηδες υπήρξαν μακρινό παρελθόν.
Ας αφήσουμε πίσω μας τα φαντάσματα του παρελθόντος κι ας αγωνιστούμε για μια δίκαιη κοινωνία, κι ένα ειρηνικό κόσμο, χωρίς πολέμους και καταστροφές. ο γέγονε γέγονε.