ΠΟΙΗΜΑ
            Ο ΒΡΑΧΟΣ

Τον πάλεψα και τον έριξα
τον άβολο τον  βράχο
Δεν ήταν όμως βράχος.
Νόμιζε ότι ήταν βράχος
Αλλά ήταν ένα αδύνατο βραχάκι
Που σκόρπισε εύκολα
Και έγινε κομμάτια.

Με το φύσημα ενός δυνατού αέρα.
Έπιασα ένα, ένα τα κομμάτια του
και τα συγκόλλησα.
Μα πάλι διαλύθηκε
εξ ων συνετέθη.

Τότε τον έπλασα από την αρχή
με τα πιο στέρεα υλικά.
Τον βούτηξα στην θάλασσα
και τον στερέωσα στον βυθό.

Είναι ο δικός μου βράχος
που κάθομαι υπερήφανος σιμά του
σε ώρες περισυλλογής
και του εξομολογούμαι
τους καημούς μου και
τα όνειρα μου.


ΜΑΝΟΥΣΟΣ Γ. ΔΑΣΚΑΛΑΚΗΣ