Δευτέρα, 15 Αυγούστου 2011

Ο ζωηρός κ. Δήμαρχος
ΠΕΖΟΓΡΑΦΗΜΑ
ΓΡΑΦΕΙ Ο ΜΑΝΟΥΣΟΣ Γ. ΔΑΣΚΑΛΑΚΗΣ
Ο Δήμαρχος δεν ήταν κανείς δραστήριος και με οράματα Δήμαρχος. Παρόλα αυτά είχε εκλεγεί για δεύτερη φορά στο ίδιο αξίωμα. Το όνομα του ήταν Αθανάσιος, αλλά είχε κρατήσει το Σάκης, όπως τον φώναζαν οι δικοί όταν ήταν παιδί. Ήταν άνθρωπος του κόμματος, με καλές σχέσεις με τον αρχηγό. Στην Ελλάδα δεν χρειάζονται περισσότερα προσόντα, για να ανέλθεις πολιτικά. Χρειάζεται υπακοή στην ηγεσία και «να τας λες» στην τηλεόραση. Είναι πρόσθετο προσόν επίσης , να μπορείς με την ρητορική σου δεινότητα να συναρπάζεις το πλήθος. Όσο για τα προγράμματα και τα ανύπαρκτα οράματα, αυτά μπορείς να τα σερβίρεις, χωρίς κόπο, μέσω του πολιτικού μάρκετινγκ, στην πολιτική αγορά. Διότι συνηθίζεται στην Ελλάδα, άλλα να λες, και άλλα να κάνεις, και να σε ξαναψηφίζουν σαν να έχουν αμνησία. Οπότε δεν διακινδυνεύεις αξιοπιστία και καλή φήμη. Ο Δήμαρχος ο Σάκης, ήταν ένας ψηλός ίσαμε δύο μέτρα άνδρας ,κι αδύνατος σαν την στέκα του μπιλιάρδου. Δεν ήταν, ότι δεν έτρωγε αρκετό φαγητό, ή ήταν λιτοδίαιτος. Έτρωγε κανονικότατα και με το παραπάνω. Ήταν όπως φαίνεται το σκαρί του τέτοιο, και δεν μπορούσε να πιάσει λίγο ξύγκι πάνω του. Το επάγγελμα του Δημάρχου ήταν πολιτικός μηχανικός. Πριν εκλεγεί Δήμαρχος είχε στην ιδιοκτησία του μια κατασκευαστική εταιρεία. Όταν ανέλαβε το αξίωμα του Δημάρχου άφησε στην θέση του διευθυντή, έναν ξάδελφο του τον Ορέστη στον οποίο, είχε τυφλή εμπιστοσύνη, και ο ίδιος δήλωσε εικονική παραίτηση για να μην ισχύει το ασυμβίβαστο. Με τον Ορέστη είχαν μεγαλώσει μαζί από παιδιά, αλλά, πήγαινε κι ο Σάκης τακτικά και επόπτευε στην εταιρεία του. Είχε κι ένα άλλο λόγο να πηγαίνει ο κ. Δήμαρχος, στο παλιό του γραφείο. Συναντούσε την Σούλα, μια νεαρή αρχιτεκτόνισσα, με την οποία διατηρούσε δεσμό. Βλεπόντουσαν μακριά από τα αδιάκριτα βλέμματα σένα ιδιαίτερο δωμάτιο της επαγγελματικής του στέγης δύο φορές την εβδομάδα.Της είχε υποσχεθεί γάμο, κι ότι σύντομα θα χώριζε την σύζυγο του. Διόλου προτότυπη δικαιολογία για αυτούς τους πανδρεμένους, που διατηρούν εξωσυζυγικό δεσμό. Γάμο όμως είχε υποσχεθεί και στην Άριελ μια λυγερή καλοφτιαγμένη κοπελάρα ,να την πιείτε στο ποτήρι. Ο Δήμαρχος την γνώρισε όταν ήρθε να επιθεωρήσει τον υπολογιστή του γραφείου του. Ήταν υπάλληλος του Δήμου του, διπλωματούχος μηχανικός ηλεκτονικών υπολογιστών. Συνήψε δεσμό μαζί της και την έβλεπε στο Δημαρχείο αργά το απόγευμα.
Δύο φορές την εβδομάδα κι αυτήν . Βεβαίως όχι τις ίδιες ημέρες που έβλεπε την αρχιτεκτόνισσα για να μην εξαντληθεί από ...υπερκόπωση. Για κακή του τύχη όμως του κ.Δημάρχου, η όμορφη Άριελ είχε ένα ζόρικο αρραβωνιατικό. Ήταν ζηλότυπος ,και την παραφύλαγε γιατί κάτι υποπτεύθηκε ,από τις υπεκφυγές της. Ένα απόγευμα την είδε να βγαίνει από το γραφείο του Δημάρχου. Στο Δημαρχείο επικρατούσε απόλυτη ησυχία, διότι ήταν κλειστό και η Άριελ βγήκε από το γραφείο του Δημάρχου συνομωτικά ,και
αναψοκκοκινισμένη. Αμέσως ο αρραβωνιατικός αντιλήφθηκε πλήρως τα συμβάντα. Μπήκε αμέσως στο νόημα. Εισήλθε στο γραφείο σαν μαινόμενος ταύρος.
Ο κ. Δήμαρχος δεν πρόλαβε να βγάλει ούτε ένα κιχ.Έφαγε το ξύλο της χρονιάς του.Επί μια εβδομάδα κυκλοφορούσε με επιδέσμους, σε χέρια και κεφάλι. Το πήραν είδηση αμέσως τα σκανδαλοθηρικά έντυπα , και οι κουτσομπολίστικες εκπομπές της τηλεόρασης, κι έγινε χαμός.Ο Δήμαρχος βέβαια μετά από αυτόν τον διασυρμό, δεν τόλμησε να επιστρέψει στην οικογενειακή του εστία.Άλλωστε και να επέστρεφε θα την εύρισκε άδεια.Η σύζυγος του είχε μαζέψει τα πράγματα της, και μαζί με το πεντάχρονο αγοράκι τους, μετακόμισε σε άλλη πόλη.